| | | | | | |
|
آخر شرمی بدار چند ازین بدخویی |
|
چون تو من و من توام چند منی و تویی |
|
|
گلشن گلخن شود چون به ستیزه کنند |
|
در یک خانه دو تن دعوی کدبانویی |
|
|
نایب عیسی شدی قبله یکی کن چنو |
|
بر دل ترسا نگار رقم دویی و تویی |
|
|
صدر زمانه تویی پس چو زمانه چرا |
|
گه همه دردی کنی گاه همه دارویی |
|
|
نازی در سر که چه یعنی من نیکوم |
|
تا تو بدین سیرتی نه تو و نه نیکویی |
|
|
یک دم و یک رنگ باش چون گهر آفتاب |
|
چند چو چرخ کهن هر دم رسم دویی |
|
|
روبه بازی مکن در صف عشاق از آنک |
|
زشت بود پیش گرگ شیر کند آهویی |
|
|
با رخ تو بیهدست بلعجبی چشم تو |
|
با کف موسی کرا دست دهد جادویی |
|
|
همره درد تو باد دولت بیدولتی |
|
هم تک عشق تو باد نیروی بینیرویی |
|
|
جز ز تویی تو بگو چیست که ملک تو نیست |
|
چشم بدت دور باد چشم بد بدبویی |
|
|
لولو حسن ترا در ستد و داد عشق |
|
به ز سنایی مباد خود بر تو لولویی |
|