سنایی غزنوی (غزلیات)/آمد گه آنکه ساغر آریم
آمد گه آنکه ساغر آریم | آواز چو عاشقان برآریم | |||||
بر پشت چمن سمن برآمد | ما روی بر آن سمنبر آریم | |||||
در باغ چو بنگریم رویش | جانها به نثار بتگر آریم | |||||
اندر ره عاشقی ز باده | گر از سر لاف خود برآریم | |||||
با همت خود به عون دردی | از عالم عشق پر برآریم | |||||
یک مر صلاح را مگر ما | در ره روش قلندر آریم | |||||
چون مرکب عاشقی به معنی | اندر صف کم زنان در آریم | |||||
گر جان و جهان و دین ببازیم | سرپوش زمانه در سر آریم | |||||
در خاک بسیط چون سنایی | نعت فلک مدور آریم |