| | | | | | |
| |
ای دل ار مولای عشقی یاد سلطانی مکن |
|
در ره آزادگان بسیار ویرانی مکن |
|
| |
همره موسی و هارون باش در میدان عشق |
|
فرش فرعونی مساز و فعل هامانی مکن |
|
| |
بی‌جمال خوب لاف یوسف مصری مزن |
|
بی‌فراق و درد یاد پیر کنعانی مکن |
|
| |
در خراباتی که این گوید که فاسق شو بشو |
|
وندران مجلس که آن گوید مسلمانی مکن |
|
| |
پیشه یاجوج هوا سد سکندروار باش |
|
ور جنان جویی غلو اندر جهانبانی مکن |
|
| |
آن اشاراتی که از عشقش خبر یابی مکن |
|
وان عباراتی که از یادش جدا مانی مکن |
|
| |
چون ز مار و مرغ و دیو و دد بمانی باک نیست |
|
چون ز نعم‌العبد وامانی سلیمانی مکن |
|
| |
پارسی نیکو ندانی حک آزادی بجو |
|
پیش استاد لغت دعوی زبان‌دانی مکن |
|
| |
چون مسلم زمزم و خانی ترا شد زان سپس |
|
قصه‌ی دریا رها کن مدحت خانی مکن |
|
| |
از سنایی حال و کار نیکوان بررس به جد |
|
مرد میدان باش تن درمیده ارزانی مکن |
|
