| | | | | | |
|
ای صنم در دلبری هم دست و هم دستان تراست |
|
بر دل و جان پادشاهی هم دل و هم جان تراست |
|
|
هم حیات از لب نمودن هم شفا از رخ چو حور |
|
با دم عیسی و دست موسی عمران تراست |
|
|
در سر زلف نشان از ظلمت اهریمنست |
|
بر دو رخ از نور یزدان حجت و برهان تراست |
|
|
ای چراغ دل نمیدانی که اندر وصل و هجر |
|
دوزخ بی مالک و فردوس بی رضوان تراست |
|
|
در میان اهل دین و اهل کفر این شور چیست |
|
گر مسلم بر دو رخ هم کفر و هم ایمان تراست |
|
|
از جمال و از بهایت خیره گردد سرو و مه |
|
سرو بستانی تو داری ماه بی کیوان تراست |
|
|
آنچه بتگر کرد و جادو دید جانا باطل است |
|
در دو مرجان و دو نرگس کار این و آن تراست |
|
|
گر من از حواری جنت یاد نارم شایدم |
|
کانچه حورالعین جنت داشت صد چندان تراست |
|
|
از همه خوبان عالم گوی بردی شاد باش |
|
داوری حاجت نیاید ای صنم فرمان تراست |
|
|
در همه جایی سنایی چاکر و مولای تست |
|
گر برانی ور بخوانی ای صنم فرمان تراست |
|
|
این چنین صیدی که در دام تو آمد کس ندید |
|
گوی گردون بس که اکنون نوبت میدان تراست |
|