| | | | | | |
|
تا سوی خرابات شد آن شاه خرابات |
|
همواره منم معتکف راه خرابات |
|
|
کردند همه خلق همی خطبهی شاهی |
|
چون خیل خرابات بر آن شاه خرابات |
|
|
من خود چه خطر دارم تا بنده نباشم |
|
چون شاه خرابات بود ماه خرابات |
|
|
گر صومعهی شیخ خبر یابد ازین حرف |
|
حقا که شود بندهی خرگاه خرابات |
|
|
بشنو که سنایی سخن صدق به تحقیق |
|
آن کس که چنو نیست هواخواه خرابات |
|
|
او نیست بجز صورت بی هیت بی روح |
|
افگنده به میدان شهنشاه خرابات |
|
|
آن روز مبادم من و آن روز مبادا |
|
بینند ز من خالی درگاه خرابات |
|
|
شیر نر اگر سوی خرابات خرامد |
|
روباه کند او را روباه خرابات |
|
|
آنکو «لمن الملک» زند هم حسد آید |
|
او را ز خرابات و علیالاه خرابات |
|