| | | | | | |
| |
جوانی کردم اندر کار جانان |
|
که هست اندر دلم بازار جانان |
|
| |
چو شکر می‌گدازم ز آب دیده |
|
ز شوق لعل شکربار جانان |
|
| |
ز من برد اندک اندک زندگانی |
|
خلاف وعده‌ی بسیار جانان |
|
| |
فغان ای مردمان فریاد فریاد |
|
ز شوق دیدن و گفتار جانان |
|
| |
از آن دو نرگس خونخوار جانان |
|
ز چشم مست ناهشیار جانان |
|
| |
فغان زان سنبل سیراب مشکین |
|
دمیده بر رخ گلنار جانان |
|
| |
همه شب زار گریم تا سحرگاه |
|
همی بوسم در و دیوار جانان |
|
| |
چو مجنونم دوان در عشق لیلی |
|
همی جویم به جان آثار جانان |
|
| |
ستاره بر من مسکین بگرید |
|
اگر گویی بدو اسرار جانان |
|
| |
ازین شهرم ولیکن چون غریبان |
|
بمانده در غم و تیمار جانان |
|
| |
ولیکن تا روان دارم ندارم |
|
من مسکین سر آزار جانان |
|
