| | | | | | |
|
رازی ز ازل در دل عشاق نهانست |
|
زان راز خبر یافت کسی را که عیانست |
|
|
او را ز پس پردهی اغیار دوم نیست |
|
زان مثل ندارد که شهنشاه جهانست |
|
|
گویند ازین میدان آن را که درآمد |
|
کی خواجه دل و روح و روانت ز روانست |
|
|
گر ماه هلال آید در نعت کسوفست |
|
ور تیر وصال آید بر بسته کمانست |
|
|
کاین کوی دو صد بار هزار از سر معنی |
|
گشتست کز ایشان تف انگشت نشانست |
|
|
آنکس که ردایی ز ریا بر کتف افگند |
|
آن نیست ردا آن به صف دان طلسانست |
|
|
گر چند نگونست درین پرده دل ما |
|
میدان به حقیقت که ز اقبال ستانست |
|
|
قاف از خبر هیبت این خوف به تحقیق |
|
چون سین سلامت ز پی خواجه روانست |
|
|
گویی که مگر سینهی پر آتش دارد |
|
یا دیدهی او بر صفت بحر عمانست |
|
|
این چیست چنین باید اندر ره معنی |
|
آن کس که چنین نیست یقین دان که چنانست |
|
|
نظم گهر معنی در دیدهی دعوی |
|
چون مردمک دیده درین مقله نهانست |
|
|
در راه فنا باید جانهای عزیزان |
|
کاین شعر سنایی سبب قوت جان است |
|