| | | | | | |
|
عاشقی گر خواهد از دیدار معشوقی نشان |
|
گر نشان خواهی در آنجا جان و دل بیرون نشان |
|
|
چون مجرد گشتی و تسلیم کردستی تو دل |
|
بی گمان آنگه تو از معشوق خود یابی نشان |
|
|
چون ز خود بیخود شدی معشوق خود را یافتی |
|
ذات هستی در نشان نیستی دیدن توان |
|
|
نیستی دیدی که هستی را همیشه طالبست |
|
نیستی جوینده را هستی کم اندر کهکشان |
|
|
تا همی جویم بیابم چون بیابم گم شوم |
|
گمشده گمکرده را هرگز کجا بیند عیان |
|
|
چون تو خود جویی مر او را کی توانی یافتن |
|
تا نبازی هر چه داری مال و ملک و جسم و جان |
|
|
آنگهی چون نفی خود دیدی و گشتی بیثبات |
|
گه فنا و گه بقا و گه یقین و گه گمان |
|
|
گه تحرک گه سکون و گاه قرب و گاه بعد |
|
گاه گویا گه خموشی گه نشستی گه روان |
|
|
گه سرور و گه غرور و گه حیات و گه ممات |
|
گه نهان و گه عیان و گه بیان و گه بنان |
|
|
حیرت اندر حیرتست و آگهی در آگهی |
|
عاجزی در عاجزی و اندهان در اندهان |
|
|
هر که ما را دوست دارد عاجز و حیران بود |
|
شرط ما اینست اندر دوستی دوستان |
|