| | | | | | |
|
منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد |
|
ز یاد تو نبوم فرد اگر بوم ز تو فرد |
|
|
اگر زمانه ندارد ترا مساعد من |
|
زمانهرا و تو را کی توان مساعد کرد |
|
|
جز آنکه قبله کنم صورت خیال ترا |
|
همی گذارم با آب چشم و با رخ زرد |
|
|
همه دریغ و همه درد من ز تست و ز تو |
|
به باد تو گرم و به باد سرد تو سرد |
|
|
من آن کسم که مرا عالمی پر از خصمند |
|
همی برآیم با عالمی به جنگ و نبرد |
|
|
گر از تو عاجزم این حال را چگونه کنم |
|
به پیش خصمان مردم به پیش عشق نه مرد |
|
|
روان و جانی و مهجور من ز جان و روان |
|
به یک دل اندر زین بیشتر نباشد درد |
|
|
اگر جهان همه بر فرق من فرود آید |
|
به نیم ذره نیاید به روی من برگرد |
|
|
دریغم آنکه به فصل بهار و لاله و گل |
|
به یاد روی تو درد و دریغ باید خورد |
|