| | | | | | |
| |
هر آن روزی که باشم در خرابات |
|
همی نالم چو موسی در مناجات |
|
| |
خوشا روزی که در مستی گذارم |
|
مبارک باشدم ایام و ساعات |
|
| |
مرا بی خویشتن بهتر که باشم |
|
به قرایی فروشم زهد و طاعات |
|
| |
چو از بند خرد آزاد گشتم |
|
نخواهم کرد پس گیتی عمارات |
|
| |
مرا گویی لباسات تو تا کی |
|
خراباتی چه داند جز لباسات |
|
| |
گهی اندر سجودم پیش ساقی |
|
گهی پیش مغنی در تحیات |
|
| |
پدر بر خم خمرم وقف کردست |
|
سبیلم کرد مادر در خرابات |
|
| |
گهی گویم که ای ساقی قدح گیر |
|
گهی گویم که ای مطرب غزل‌هات |
|
| |
گهی باده کشیده تا به مستی |
|
گهی نعره رسیده تا سماوات |
|
| |
مرا موسی نفرماید به تورات |
|
چو کردم حق فرعونی مکافات |
|
| |
چو دانی کاین سنایی ترهاتست |
|
مکن بر روی سلامی خواجه هیهات |
|
