| | | | | | |
| |
گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی |
|
شور در میراث خواران بنی آدم زنی |
|
| |
بارنامه‌ی بی‌نیازی برگشایی تا به کی |
|
آتش اندر بار مایه‌ی کعبه و زمزم زنی |
|
| |
صدهزاران جان متواری در آری زیر زلف |
|
چون به دو کوکب کمند حلقه‌ها را خم زنی |
|
| |
بر سر آزادگان نه تاج گر گوهر نهی |
|
بر سر سوداییان زن تیغ گر محکم زنی |
|
| |
تیغ خویش از خون هر تر دامنی رنگین مکن |
|
تو چو رستم پیشه‌ای آن به که بر رستم زنی |
|
| |
در خرابات نهاد خود بر آسودست خلق |
|
غمزه بر هم زن یکی تا خلق را بر هم زنی |
|
| |
پاکبازان جهان چون سوخته‌ی نفس تواند |
|
خام طمعی باشد ار با خام دستان دم زنی |
|
| |
ما به امیدی هدف کردیم جان چون دیگران |
|
تا چو تیر غمزه سازی بر سنایی هم زنی |
|
