| | | | | | |
|
همچو مردان یک قدم در راه دین باید نهاد |
|
دیده بر خط «هدی للمتقین» باید نهاد |
|
|
چون ز راه گلبن «توبوا الیالله» آمدی |
|
پای بر فرق «اتینا تائعین» باید نهاد |
|
|
چون خر دجال نفست شد اسیر حرص و آز |
|
بعد ازین بر مرکب تقویت زین باید نهاد |
|
|
توبهات روحالامین دان نفس شارستان لوط |
|
در مثل شبه حقیقتها چنین باید نهاد |
|
|
هفت شارستان لوطست نفس تو وقت سخن |
|
همچو مردان بر پر روحالامین باید نهاد |
|
|
آب اول داد باید بوستان را روز و شب |
|
وانگهی دل در جمال یاسمین باید نهاد |
|
|
نفس فرعونست و دین موسی و توبه چون عصا |
|
رخ به سوی جنگ فرعون لعین باید نهاد |
|
|
گر عصای توبه فرعون لعین را بشکند |
|
شکر آنرا دیده بر روی زمین باید نهاد |
|
|
گر تو خواهی نفس خود را مستمند خود کنی |
|
در کند عشق «بسم الله» کمین باید نهاد |
|
|
دفتر عصیان خود را سوخت خواهی گر همی |
|
دفتر عشق بتی در آستین باید نهاد |
|
|
خواجه پندارد که اندر راه دین مر طبع را |
|
با کباب چرب و با لحم سمین باید نهاد |
|
|
نی غلط کردی که اندر طاعت حق دینت را |
|
با لباس ژنده و نان جوین باید نهاد |
|
|
نی ترا طبع تو میگوید که: گوش هوش را |
|
با نوای مطرب و صوت حزین باید نهاد |
|
|
آن تنی کش خوب پروردی به دوزخ در همی |
|
در دهان اژدهای آتشین باید نهاد |
|
|
جای گر حور و حریرت باید اندر تار شب |
|
از دو چشم خویشتن در ثمین باید نهاد |
|
|
گر تو خواهی ظاهر و باطنت گردد همچو تیر |
|
در سحرگه دیده را بر روی طین باید نهاد |
|
|
از خبیثات و خبیثین گر بپرهیزی همی |
|
روی را بر طیبات و طیبین باید نهاد |
|
|
سر بسمالله اگر خواهی که گردد ظاهرت |
|
چون سنایی اول القاب سین باید نهاد |
|
|
کسی کاندر صف گبران به بتخانه کمر بندد |
|
برابر کی بود با آن که دل در خیر و شر بندد |
|
|
ز دی هرگز نیارد یاد و از فردا ندارد غم |
|
دل اندر دلفریب نقد و اندر ما حضر بندد |
|
|
کسی کو را عیان باید خبر پیش مجال آید |
|
چو خلوت با عیان سازد کجا دل در خبر بندد |
|
|
ز عادت بر میان بندد همی هر گبر زناری |
|
نباشد مرده را آنکس که جز بر فرق سر بندد |
|
|
حقیقت بت پرستست آنکه در خود هست پندارش |
|
برست از بتپرستی چون در پندار دربندد |
|
|
نباشد مرد هر مردی که او دستار بر بندد |
|
نباشد گبر،هرگبر که او زنار بربندد |
|
|
اگر تاج تو خورشیدست تو زان تاجدارانی |
|
که طاووس ملایک تخت تو بر شاهپر بندد |
|
|
نیاساید سنایی وار آن کو زین جگر خواران |
|
هزاران درد خونآلود بر جان و جگر بندد |
|
|
نه موسیی شود هر کس که او گیرد عصا بر کف |
|
نه یعقوبی شود آنکس که دل اندر پسر بندد |
|
|
بسا پیر مناجاتی که بر مرکب فرو ماند |
|
بسا رند خراباتی که زین بر شیر نر بندد |
|
|
ز معنی بیخبر باشی چو از دعوی کمر بندی |
|
چه داند قدر معنی آن که از دعوی کمر بندد |
|
|
بتخت و بخت چون نازی که روزی رخت بربندی |
|
بتخت و تخت چون نازد کسی کو رخت بر بندد |
|
|
غلام خاطر اویم، که او همت قوی دارد |
|
که دارد هر دو عالم را و دل در یک نظر بندد |
|
|
اگر یک چند کی بخت سنایی به بگردد پس |
|
همه الفاظ شیرین ملایک بر بصر بندد |
|
|
برو همچون سنایی باش، نه دین باش و نه دنیا |
|
کسی کو چون سنایی شد در این هر دو در بندد |
|