| | | | | | |
|
چو دلبرم سر درج مقال بگشاید |
|
ز پستهی شکرافشان زلال بگشاید |
|
|
چو مرده زنده شوم گر به خنده آب حیوة |
|
از آن دو شکر شیرین مقال بگشاید |
|
|
چو غنچه گل علم خویش در نوردد زود |
|
چو لاله گر رخ او چتر آل بگشاید |
|
|
سپید مهرهی روز و سیاه دانهی شب |
|
مه من ار خوهد از عقد سال بگشاید |
|
|
به روز نبود حاجت چو پردهی شب، زلف |
|
ز روی آن مه ابرو هلال بگشاید |
|
|
پرآب نغمهی تردست او ز رود و رباب |
|
هزار چشمه به یک گوشمال بگشاید |
|
|
عقیق بارد چشمم چو لعلگون پرده |
|
ز پیش للی پروین مثال بگشاید |
|
|
بیاد دوست دل تنگ همچو غنچهی ماست |
|
چو جیب گل که به باد شمال بگشاید |
|
|
به پای شوق کنم رقص و سر بیفشانم |
|
چو دست وجد گریبان حال بگشاید |
|
|
به چشم روح ببینم جلال او چو مرا |
|
دل از مشاهدهی آن جمال بگشاید |
|
|
حدیث جادویی سامری حرام شناس |
|
به غمزه چون در سحر حلال بگشاید |
|
|
به مدح دایرهی روی او اگر نقطه است |
|
عجب مدان که دهان همچو دال بگشاید ... |
|