| | | | | | |
|
اندرین ره هر که او یکتا شود |
|
گنج معنی در دلش پیدا شود |
|
|
جز جمال خود نبیند در جهان |
|
اندرین ره هر که او بینا شود |
|
|
قطره کز دریا برون آید همی |
|
چون سوی دریا شود دریا شود |
|
|
گر صفات خود کند یکباره محو |
|
در مقامات بقا یکتا شود |
|
|
هر که دل بر نیستی خود نهاد |
|
در حریم هستی، او تنها شود |
|
|
از مسما هر که یابد بهرهای |
|
فارغ و آسوده از اسما شود |
|
|
ور کند گم صورت هستی خویش |
|
صورت او جملگی معنی شود |
|
|
ور نهنگ لاخورش زو طعمه ساخت |
|
زندهی جاوید در الا شود |
|
|
صورتت چون شد حجاب راه تو |
|
محو کن، تا سیرتت زیبا شود |
|
|
گر از این منزل برون رفتی، یقین |
|
دانکه منزلگاهت او ادنی شود |
|
|
ما به جانان زندهایم، از جان بری |
|
تا ابد هرگز کسی چون ما شود؟ |
|
|
هر که آنجا مقصد و مقصود یافت |
|
در دو عالم والی والا شود |
|
|
هر که را دل رازدار عشق شد |
|
کی دلش مایل سوی صحرا شود؟ |
|
|
هم به بالا در رسد بیعقل و دین |
|
گر عراقی محو اندر لا شود |
|