| | | | | | |
| |
ای دل و جان عاشقان شیفته‌ی جمال تو |
|
هوش و روان بی‌دلان سوخته‌ی جلال تو |
|
| |
کام دل شکستگان دیدن توست هر زمان |
|
راحت جان خستگان یافتن وصال تو |
|
| |
دست تهی به درگهت آمده‌ام امیدوار |
|
روی نهاده بر درت منتظر نوال تو |
|
| |
خود به دو چشم من شبی خواب گذر نمی‌کند |
|
ورنه به خواب دیدمی، بو که شبی وصال تو |
|
| |
من به غم تو قانعم، شاد به درد تو، از آنک |
|
چیره بود به خون من دولت اتصال تو |
|
| |
تو به جمال شادمان، بی‌خبر از غمم دریغ! |
|
من شده پایمال غم، از غم گوشمال تو |
|
| |
ناز ز حد بدر مبر، باز نگر که: در خور است |
|
ناز تو را نیاز من، چشم مرا جمال تو |
|
| |
بسکه کشید ناز تو، مرد عراقی، ای دریغ! |
|
چند کشد، تو خود بگو، خسته دلی دلال تو؟ |
|
