| | | | | | |
|
بگذر ای غافل ز یاد این و آن |
|
یاد حق کن تا بمانی جاودان |
|
|
تا فراموشت نگردد غیر حق |
|
در حقیقت نیستی ذاکر، بدان |
|
|
چون فراموشت شد آنچه دون است |
|
ذاکری، گرچه بجنبانی زبان |
|
|
خود نیابی چاشنی ذکر دوست |
|
تا کنی یاد خود و سود و زیان |
|
|
چون ز خود وز یاد خود فازغ شوی |
|
شاهد مذکور گردی بی گمان |
|
|
بگذری از ذکر اسماء و صفات |
|
چون شود مذکور جانت را عیان |
|
|
ذکر جانت را فراگیرد چنانک |
|
نایدت یاد از دل و جان و روان |
|
|
واله و مدهوش کردی آن نفس |
|
در جمال لایزالی، بینشان |
|
|
هر چه خواهی آن زمان یابی ازو |
|
خود کسی خود را نخواهد آن زمان |
|
|
این چنین دولت نخواهی تو مگر |
|
بر کنی دل را ز یاد این و آن |
|
|
یاد ناید هیچ گونه حق تو را |
|
تا تو یاد آری ز یار و خان ومان |
|
|
ای عراقی، غیر یاد او مکن |
|
تا مگر یاد آیدت با ذاکران |
|