| | | | | | |
|
مرا جز عشق تو جانی نمیبینم نمیبینم |
|
دلم را جز تو جانانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
ز خود صبری و آرامی نمییابم نمییابم |
|
ز تو لطفی و احسانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
ز روی لطف بنما رو، که دردی را که من دارم |
|
بجز روی تو درمانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
بیا، گر خواهیم دیدن که دور از روی خوب تو |
|
بقای خویش چندانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
بگیر، ای یار، دست من، که در گردابی افتادم |
|
که آن را هیچ پایانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
ز راه لطف و دلداری، بیا، سامان کارم کن |
|
که خود را بی تو سامانی نمیبینم نمیبینم |
|
|
عراقی را به درگاهت رهی بنما، که در عالم |
|
چو او سرگشته حیرانی نمیبینم نمیبینم |
|