| | | | | | |
|
مرا گر یار بنوازد، زهی دولت زهی دولت |
|
وگر درمان من سازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
ور از لطف و کرم یک ره درآید از درم ناگه |
|
ز رخ برقع براندازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
دل زار من پر غم نبوده یک نفس خرم |
|
گر از محنت بپردازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
فراق یار بیرحمت مرا در بوتهی زحمت |
|
گر از این بیش نگدازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
چنینم زار نگذارد ، به تیماریم یاد آرد |
|
ورم از لطف بنوازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
ور از کوی فراموشان فراقش رخت بربندد |
|
وصالش رخت در بازد، زهی دولت زهی دولت |
|
|
و گر با لطف خود گوید: عراقی را بده کامی |
|
که جان خسته دربازد، زهی دولت زهی دولت |
|