| | | | | | |
|
کشیدم رنج بسیاری دریغا |
|
به کام من نشد کاری دریغا |
|
|
به عالم، در که دیدم باز کردم |
|
ندیدم روی دلداری دریغا |
|
|
شدم نومید کاندر چشم امید |
|
نیامد خوب رخساری دریغا |
|
|
ندیدم هیچ گلزاری به عالم |
|
که در چشمم نزد خاری دریغا |
|
|
مرا یاری است کز من یاد نارد |
|
که دارد این چنین یاری؟ دریغا |
|
|
دل بیمار من بیند نپرسد |
|
که چون شد حال بیماری؟ دریغا |
|
|
شدم صدبار بر درگاه وصلش |
|
ندادم بار یک باری دریغا |
|
|
ز اندوه فراقش بر دل من |
|
رسد هر لحظه تیماری دریغا |
|
|
به سر شد روزگارم بیرخ تو |
|
نماند از عمر بسیاری دریغا |
|
|
نپرسد از عراقی، تا بمیرد |
|
جهان گوید که: مرد، آری دریغا |
|