فخرالدین عراقی (غزلیات)/کی از تو جان غمگینی شود شاد؟
| کی از تو جان غمگینی شود شاد؟ | کی آخر از فراموشی کنی یاد؟ | |||||
| نپندارم که هجرانت گذارد | که از وصل تو دلتنگی شود شاد | |||||
| چنین دانم که حسنت کم نگردد | اگر کمتر کند ناز تو بیداد | |||||
| ز وصل خود بده کام دل من | که از بیداد هجر آمد به فریاد | |||||
| بیخشای از کرم بر خاکساری | که در روی تو عمرش رفت بر باد | |||||
| نظر کن بر دل امیدواری | که بر درگاه تو نومید افتاد | |||||
| بجز درگاه تو هر در که زد دل | عراقی را ازان در هیچ نگشاد | |||||