فخرالدین عراقی (غزلیات)/کی ببینم چهره‌ی زیبای دوست؟
| کی ببینم چهره‌ی زیبای دوست؟ | کی ببویم لعل شکرخای دوست؟ | |||||
| کی درآویزم به دام زلف یار؟ | کی نهم یک لحظه سر بر پای دوست؟ | |||||
| کی برافشانم به روی دوست جان؟ | کی بگیرم زلف مشک‌آسای دوست؟ | |||||
| این چنین پیدا، ز ما پنهان چراست؟ | طلعت خوب جهان پیمای دوست | |||||
| همچو چشم دوست بیمارم، کجاست | شکری زان لعل جان‌افزای دوست؟ | |||||
| در دل تنگم نمی‌گنجد جهان | خود نگنجد دشمن اندر جای دوست | |||||
| دشمنم گوید که: ترک دوست گیر | من به رغم دشمنان جویای دوست | |||||
| چون عراقی، واله و شیدا شدی | دشمن ار دیدی رخ زیبای دوست | |||||