فرخی سیستانی (قصاید)/گفتم: گلست، یا سمنست آن رخ و ذقن؟

by فرخی سیستانی

	گفتم: گلست، یا سمنست آن رخ و ذقن؟			گفتا:یکی شکفته گلست و یکی سمن
	گفتم: در آن دو زلف شکن بیش یا گره؟			گفتا:یکی همه گره‌ست و یکی شکن
	گفتم: چه چیز باشد زلفت در آن رخت؟			گفتا:یکی پرند سیاه و یکی پرن
	گفتم: دو زلف تو چه فشانند بر دو رخ؟			گفتا: یکی به تنگ عبیر و یکی به من
	گفتم: زمن چه بردند آن نرگس دو چشم؟			گفتا: یکی قرار تو برد و یکی وسن
	گفتم: تن من و دل من چیست مر ترا؟			گفتا: یکی میان منست و یکی دهن
	گفتم: بلای من همه زین دیده و دلست			گفتا: یکی از این دو بسوز و یکی بکن
	گفتم: مرا دو بوسه فروش و بها بخواه؟			گفتا: یکی به جان بخر از من یکی به تن
	گفتم: که جان طلب کنی از من به بوسه‌ای			گفتا: یکی همی ز تو باشد یکی ز من
	گفتم: دو چیز چیست ز روی تو خوبتر			گفتا: یکی سخاوت صاحب یکی سخن
	گفتم: که نام صاحب و نام پدرش چست			گفتا: یکی خجسته پی احمد یکی حسن
	گفتم: رضا و خدمت صاحب چه کم کند			گفتا: یکی نیاز ولی و یکی محن
	گفتم: دو دست خواجه چه چیزست جودرا			گفتا: یکی خجسته مکان و یکی وطن
	گفتم: دو گونه طوق به هر گردن افکند			گفتا: یکی ز شکر فکند و یکی ز من
	گفتم: دلش چه دارد و عقلش چه پرورد			گفتا: یکی مودت دین و یکی سنن
	گفتم: چه پیشه دارد مهر و هوای او			گفتا: یکی ملال زداید یکی حزن
	گفتم: چه چیز یابد ازو ناصح و عدو			گفتا: یکی نوازش و خلعت یکی کفن
	گفتم: موافقان را مهر و هواش چیست			گفتا: یکی سلیح تمام و یکی مجن
	گفتم: که گر دو تیر گشاید سوی چگل			گفتا: یکی چگل بستاند یکی ختن
	گفتم: که گر دو نامه فرستد سوی عمان			گفتا: یکی عمان بستاند یکی عدن
	گفتم: چه باد حاسد او وان دگر چه باد			گفتا: یکی به مادر غمگین یکی به زن