قرآن فارسی/مائده

by بصیرالملک

---

سوره مائده یکصد و بیست آیه و در مدینهٔ طیبه نازل شده است

بنام خداوند بخشاینده مهربان

ای کسانیکه ایمان آورده اید وفا کنید بستن عقدها شرعیه حلال کرده شد برای شما چهارپایان زبان بسته مگر آنچه خوانده خواهد شد بر شما در این سوره سوای آنچه را که از صید حلال نمیدانید در حالتیکه شما محرم باشید بدرستیکه خدا حکم میکند هر چه را که اراده میفرماید (۱) ای کسانیکه ایمان آوردید حلال نکنید مناسک حج خدارا و حلال نکنید ماه حرام را بسبب قتال و حلال نکنید قربانیها را و حلال نکنید قلائد را یعنی آنچه را که از گاو و گوسفند و شتر و غیره که قلاده گردن آنها بسته اند و برای قربانی مخصوص کرده اند و حلال ندانید تعرض باشخاصی که قاصدان مکه معظمه اند که بزیارت کعبه میروند که مؤمنین ایشان میطلبند افزونی از پروردگار خودشان ثواب آخرت و منفعت دنیارا واگر کافرند میطلبند افزونی دنیوی را از جانب پروردگار خودشان و مطالبند اعتقاد خودشان خوشنودی خداراو چون از احرام که بیرون آئید پس صید کنید اگر خواهید و باید که بر آن ندارد شمارا دشمنی قوی برای اینکه باز داشتند شما را از طواف مسجد الحرام اینکه از حدود گذرید و یاری کنید یکدیگر را به نیکویی و پرهیزکاری و یاری نکنید یکدیگر را بدی و ستمکاری و بپرهیزید از نافرمانی خدا بدرستیکه خدا سخت عقوبنست (۲) حرام کرده شد شما مردار و خون و گوشت خوک و هرچه را یاد کرده باشند در وقت کشتن از برای غیر خدا بآن یعنی در وقت ذبح بسم الله گفته نشده باشد و نه شده و آنجا را با چوب و سنگ زده باشند تا مرده باشد و آنچه از بلندی بزیر انداخته باشند و مرده باشد و آنچه را که شاخ زده باشد حیوانی دیگر و مرده باشد و آنچه را که حیوان درنده بعضی از آن را خورده باشد و بقیه آن مرده یا حیات غیر مستقره داشته باشد مگر اینکه حیات مستقره داشته باشد و بطور شرعی آنرا ذبح کرده باشند و هرچه را که کشته باشند باسم قربانی برای سنگهائیکه منصوب است در حوالی بیت الحرام وحرام است شما آنچه را که قسمت کنید باز لام یعنی به تیرهائی که اعراب بمعمول خودشان آنها خیر وشر میکردند این تقسیم کردن با ازلام بیرون رفتن است از طریقة فرمانبرداری خدا امروز ناامید شدند کار از شما که دین شما بتحلیل برد دین و طریقة ابشان را مترسید از فتنه کردن ایشان و بترسید از من امروز کامل کردم برای شما دین شمارا و تمام کردم بر شما تعوت خودم را و اختیار کردم برای شما اسلام را دینی پس هر که بیچاره شود در گرسنگی در حالتی که میل کننده باشد گناهی به خورد از آنچه ذکر شد از محرمات بقدر سد رمقی بس بتحقیق خدا آمرزنده و مهربانست (۳) از تو ای پیغمبر چه چیز حلال کرده شد از از برای ایشان از مطاعم بگو حلال کرده شده از برای شما کشتارهای پاکیزه که بنام خدا ذبح کرده باشند و هرچه را که تعلیم کردید از سگهای شکاری کی تعلیم داده اید شما آن سگها را از آن چیزی که تعلیم کرده است خدا شما را از طریق تأدیب که برای صید رها کنید وقتی بخواهند آنها را باز آیند و شکار نگاه دارند و نخورند پس از آنچه نگاه داشته اند آن سگان شکاری و نخورده اند و خوانید اسم خدا را بر آن صید وذبح کنید و بخورید و بپرهیزید از خدا در خوردن هر چه حرام است بدرستی که خدا زود حساب است و از حلال و حرام سؤال کند (۴) امروز حلال کرده شد از برای شماطعامهای پاک پاکیزه وطعام آن کسانیکه داده شده اند کتاب را یعنی یهود و نصاری حلال است از شما و طعام شما حلال است برای ایشان و حلال شده است بر شما زنهای پارسا از مؤمنات و زنهای پارسا از کسانی که داده شده است آنها کتاب پیش از شما که بهود وخاری هستید وقتی بدهید مهرهای ایشان را در حالتیکه با عفت باشد زناکار نباشند و رفیق کیر در پنهانی نباشند و هر کس کافر شود آنچه ایمان آن واجب باشند پس تحقیق باطل است عمل او و او در آخرت از جمله زیانکاران است (۵) ای کسانیکه گرویده اید چون خواهید که بایستید نماز پس بشوئید رویهای خود را و دستهای خودتان را تا مرفق ها و مسح کنید سرهای خود را و پاهای خودتان را تا کعبین که آن استخوانیست که بیرون آمده است از میان قدم و اگر باشید جنب پس غسل کنید و اگر باشید ناخوش یا در سفر باشید یا بیاید یکی از شماها را از غائط با بوده باشید زنان را بمباشرت پس نباید آبیرا پس تیمم کنید بخاک پاک پس مسح کنید بروبها و دستهای خودتان از آن خاک نمیخواهد خدا اینکه بگرداند بر شما خرجی و تنگی ولیکن میخواهد که پاک گرداند شمارا و تا تمام کند نعمت خود را بر شما شاید فکر کنید (۶) و ذکر کنید نعمت خدا را که انعام کرده است بر شما و یا دارید میثاق اورا که بسته است شما را بر آن وقتی که گفتید سمعنا و اطعمنا یعنی شنیدیم و اطاعت کردیم و بپرهیزید از خدا بدرستی که خدا داناست یآنچه در سینه ها مخفی است (۷) ایکسانیکه گرویده اید باشید ایستادگان از برای خدا گواهان بعدل و باید که باز ندارد شمارا دشمنی قومی بر اینکه عدالت نکنید عدالت کنید که آن نزدیکتر است از برای پرهیزکاری و بترسید از خدا بدرستی که خدا دانا است بآنچه میکنید (۸) وعده داد خدا بآن کسانیکه گرویدند و عمل کردند کار ستوده و از برای ایشان است آمرزش گناه و مزدی بزرگ که آن بهشت است (۹) و آن کسانیکه کافر شدند و تکذیب کردند آیات ما را که آن قرآن است آن گروه باران و مجاوران جهنمند (۱۰) ای کسانیکه ایمان آورده و گرویده اید ذکر کنید نعمتهای خدا را که انعام کرده بر شما چون قصد کردند قومی اینکه بکشایند بسوی شما دست های خودشان را قتل پس باز داشت خدا دستهای ایشان را از شما و بپرهیزید از خدا و بر خدای تعالی پس باید و کل کنند گروندگان (۱۱) و هر آینه تحقیق گرفت خدا میثاق بنی اسرائیل را و برانگیختیم از ایشان دوازده مهتر که کار گذار طبقه خود بودند و گفت خدا بدرستی که من با شما هستم البته اگر بر پا دارید نماز را و بدهید شما از کوه را و گروید بفرستادگان من واغراز و یاری کنید شما آن رسولان را و قرض بدهید خدا را در دادن نقفه از وجه حلال که نیکو باشد تا اینکه در گذرم از شما بدیهای شما را و هر آینه داخل کنم شما را البته به بهشت هائی که جاریست از زیر درختان آن جوبهای آب پس هر کس کافر شود بعد از این از شما بتحقیق کم کرده است راه راست (۱۲) پس بسبب شکستن ایشان عهد خودشان را لعنت کردیم ما ایشان را و گرداندیم دلهای ایشان را بسیار سخت تغییر میدهند کلام را از جای خودش و فراموش کردند هر از آنچه گفته شد و پند داد شدند بآن در تورات همینه آگاه شوی بر خیانتی از ایشان مگر کمی از ایشان پس در گذر از ایشان و روی بگردان از ایذای ایشان بدرستی که خدا دوست میدارد نیکوکاران را (۱۳) و از جمله کسانی که گفتند ما ترسایانیم گرفتیم ما عهد از ایشان پس فراموش کردند بهرهٔ از آنچه پند داد شده بودند آن در انجیل پس انداختیم میانهٔ ایشان دشمنی و خشم تا روز قیامت و زود باشد که خبر بدهد ایشان را خدا بآنچه بودند که میکردند (۱۴) ای اهل کتاب که یهودی و نصرانی هستید بتحقیق آمد شما را فرستادهٔ ما بیان میکند از برای شما بسیاری از آنچه شما پنهان می کنید از تورات و در میگذرد از بسیاری از مخفیات شما بتحقیق آمد شما را از جانب خدا نوری و قرآن روشنی (۱۵) هدایت میکند بآن قرآن خدا کسی را که پیروی کردخوشنودی او را براه های سلامتی از عذاب و بیرون می آورد ایشان را از تاریکیها بسوی روشنی باذن خدا واه مینماید ایشان را بسوی راه راست و بیرون میآورد ایشان را از تاریکها بسوی روشنی باذن خدا وراه مینماید ایشان را بسوی راه راست (۱۶) هر آینه بتحقیق کافر شدند آن کسانیکه گفتند بدرستی که خدا اوست مسیح ابن مریم بگو ای محمد پس کیست که بتواند منع کند از قدرت خدا چیزی را اگر اراده کند خدا اینکه هلاک کند مسیح ابن مریم و مادر اورا و هر که در زمین است همه را و از برای خداست ملک آسمانها و زمین و هر چه میانه زمین و آسمانست خلق میکند هر چه میخواهد بر هر چیزی قادر است (۱۷) و گفتند یهود و نصاری مائیم پسران خدا و دوستان خدا بگو پس برای چه عذاب میکند شما را خدا گناهان شما بلکه شما انسانید از آنچه آفرید میامرزد از برای هر که میخواهد و عذاب میکند هر که را میخواهد و از برای خداست ملک آسمانها و زمین و هر چه میان آسمانها و زمین است و بسوی خداست بازگشت (۱۸) ای اهل کتاب بتحقیق آمد شما را فرستادهٔ ما که محمد است روشن میکند از برای شما راه حق را بر فاصله از فرستادگان که بگوئید شما نیامده مارا از مژده دهنده و نیامد مارا بیم کننده بس بتحقیق آمد شما را مژده دهنده و بیم کننده و خدا بر همه چیز قادر است (۱۹) و وقتی گفت موسی از برای قوم خودش ایقوم ذکر کنید نعمت خدا را بر خودتان وقتی که گرداند در میان شما پیغمبران و گرداند شما را سلاطین و داد شما آنچه را که نداده بود با حدی از جهانیان (۲۰) ایقوم من داخل شوید زمین پاک گردانیدهٔ آنچنانی را که نوشت خدا از برای شما و بر نگردید بر پشت سرهای خودتان یعنی همینطور که برای خوف جبارین آمده اید باشید وگرنه پس بر میگردید زیان کاران (۲۱) گفتند یهودیان ایموسی بدرستی که در آن ارض مقدسه هستند قوم خبرکنندگان و بدرستی که ما هرگز داخل نمی شویم با زمین تا اینکه بیرون بروند آنقوم جبارین از آن زمین پس اگر بیرون رفتند ایشان بتحقیق ما داخل شوندگانیم (۲۲) گفتند دو مرد از آن کسانیکه می ترسیدند که یوشع این نون و گکلوب ابن یوحنا بودند که انعام کرده بود خدا بران دو نفر نور ایمان و نبات قدم را داخل شوید از این در بر ایشان مبنی بر جبارین و ایشان و ایشان را در رهگذر تنگ بگیرید و نگذارید بصحرا در آیند پس اگر داخل شوند آن را بر وجهی که ذکر شد پس تو کل کنید اگر شما گروندگانند گفتند ایموسی بدرستی که ما داخل نمیشویم آنزمین را هرگز مادامیکه باشند جبارین در آنزمین پس برو تو و پروردگار خودت پس جنگ کنید بدرستی که ما در این مکان از جمله نشستگانیم (۲۴) گفت موسی ای پروردگار من بدرستی که من مالک نیستم مگر نفس خودم را و برادرم هارون نفس خودش را پس جدائی بیند از میان ما و قوم بدکاران (۲۵) گفت خدا پس بدرستی که آنزمین حرام کرده شد بر ایشان چهل سال سرگردان خواهد بود در زمین این بیابان که شش فرسخ است پس اندوهناک مباش قوم بدکاران که این حکم برای نافرمانی آنها شده (۲۶) و بخوان بر ایشان خبر دو پسر آدم را که قابیل و هابیل بودند از حقیقت و راستی وقتی که تقرب جستند بسبب قربانی پس قبول شد ز یکی از آنها که هابیل بود و قبول نشد از دیگری که قابیل بود گفت قابیل به هابیل هر آینه البته میکشم تو را گفت مایل اینست جز این نیست قبول میکند خدا از پرهیزکاران (۲۷) هر آینه اگر بگشائی بسوی من دست خودت را تا بکشی مرا نیستم من که باز کنم دست خودم را بسوی تو تا اینکه باشم تو را بدرستی که من میترسم از خدا که پروردگار جهانیان است (۲۸) بدرستی که من می خواهم اینکه برگردی بگناه من یعنی مرا بکشی و گناه خودت یعنی آن نافرمانی که اول کرده بودی پس باشی از اصحاب آتش و اینست جزای ستمکاران (۲۹) پس فرمان داد از برای قابیل انس او کشتن برادر خودش را پس کشت او را پس صلح کرد قابیل از جمله زیانکاران (۳۰) پس بر انگیخت خدا کلاغی را که میکاوید در زمین و بهر دو پای کودی بکند تا اینکه نماید قابیل را که چگونه پوشاند جسد را برادر خود را چون دید قابیل حرکات غراب را گفت ایوای مرا آیا عاجز شدم من که باشم مثل این کلاغ سر پوشانم جثه برادر خودم را پس صبح کرد از پشیمانان (۳۱) از این جهته نوشتیم بر بنی اسرائیل اینکه هر کس بکشد تفسیرا غیر اینکه کسی را کشته باشد که قصاص بر او موارد باشد یا فاسدی در زمین کرده باشد پس چنانست که کشته است همهٔ مردم را و هر کس که زنده دارد نفسی که سبب حیات او شده باشد پس چنانست که گویا زنده کرده است جمیع مردم را و هر آینه تحقیق آمد ایشان را یعنی بنی اسرائیل را فرستادگان ما با معجزه ها را پس بدرستی و تحقیق بسیاری از ایشان بعد از این آمدن رسولان در زمین از جمله اسراف کنندگان بودند در قتل و سایر منهیات (۳۲) این است و جز این نیست که سزای آن کسانیکه مجادله می کند بخدا و رسول خدا و سعی میکنند در زمین بفساد یعنی بشتابند در زمین برای قتل و غترت و فساد کردن این است که کشته شوند یا بدار کشیده شوند یا بریده شود دستهای ایشان و پاهای ایشان از خلاف یا آواره شوند از زمین این امر ایشان راست خاری در دنیا و از برای ایشان است در آخرت عذابی بزرگ (۳۳) مگر آن کسانیکه توبه کردند از پیش از این که قادر شوید بر ایشان پس بدانید که خدا آمرزنده و مهربانست (۳۴) ای کسانی که گرویدید به پرهیزید از خدا بخواهید بسوی او وسیلهٔ و جهاد کنید در راه خدا شاید شما رستگار شوید (۳۵) بدرستی آن کسانی که کافر شدند اگر اینکه بتحقیق باشد از برای ایشان هر چه در زمین است همه و مثل آن با آن تا فدا بدهند تن از عذاب روز قیامت قبول نمیشود از ایشان و از برای ایشانست عذاب دردناک (۳۶) میخواهند که برون بیایند از آتش و نیستند ایشان برون آیندگان از آتش و از برای ایشانست عذای برقرار (۳۷) و مزد دزد و زن دزد پس ببرید دستهایشان را سزا دادنی بآنچه کسب کردند عقوبتی از خدا و خدا غالب و درستکار است (۳۸) پس هر کس توبه کردار بعد از ستم خود و اصلاح آورد پس بدرستی که خدا می پذیرد بر او بدرستی که خدا آمرزنده و مهربانست (۳۹) آیا ندانسته که خدا از برای اوست ملک آسمانها و زمین عذاب میکند هر که را میخواهد و میآمرزد هر که را میخواهد و خدا بر هر چیز توانا است (۴۰) ای فرستادهٔ از جانب خدا نماید که اندوهگین کنند تو را آن کسانیکه شتاب کنند در کفر از آنهائی که بدهنها و بزبانهای خودشان گفتند ایمان آورده ایم و در دل های خودشان ایمان نیاورده بودند و از آنهائی که یهودی شدند شنوندگانند هر دروغ را شنوندگانند و خبر دهندگانند از برای گروهی دیگر که نیامده اند نزد تو که پیغمبری که آن یهودان خیبر بودند که از تکبر خدمت پیغمبر نمیآمدند تغییر میدهند سخن را از مواضع خودش بعد از این که حکم شده و نوشته شده است مقصود اینکه حلال را بجای حرام وحرام را بجای حلال میگذارند میگویند اگر آورد شما را پیغمبر حکم بجلد که زدن تازیانه است بگیرید آنحکم را و قبول کنید و اگر نیاورد شمارا حکم بتازیانه بلکه حکم برحجم سنگسار نمود پی کناره کنید و قبول نکنید آن حکم را و هر کسی را که اراده می کند خدا برای او فضیحة و عقوبت و آزمایش پس هرگز مالک تتوانی شد از برای او از خدا چیزی را آن گروه هستند کسانی که نخواسته است خدا اینکه پاک گرداند دلهای ایشانرا از برای ایشانست در دنیا خواری و در آخرت عذاب بزرگ (۴۱) شنوندگانید مر دروغ راخورندگانند مر حرام را پس اگر بیایند تو را ای محمد پس حکم کن میانهٔ ایشان یار و بگردان از ایشان و اگر اعتراض کنی از ایشان پس ضرر نمیتوانند برسانند تو را هیچ چیز و اگر حکم بکتی تو میان ایشان پس حکم کن میان ایشان بعدل بدرستی که خدا دوست دارد عدالت کنندگان را (۴۲) و چگونه حکم میسازند تو را و حال اینکه نزاد ایشانست تورانی که در آن تورات حکم خدا هست بر رجم پس بر میگردید از بعد از این یعنی بعد از اینکه تو حکومت بر وفق حکم تورات کردی بر میگردند از آن حکم و نیستند این گروه گروندگان (۴۳) بدرستی که ما فرستادیم تورات را که در آن هدایت و روشنی است حکم میکردند بآن پیغمبران بنی اسرائیل آن پیغمبرانی که انقیاد داشتند احکام را از برای آنها که متدین بدین یهود بودند و حکم میکردند بآن خدا پرستان از علمای ربانی از بنی اسرائیل و زاهدان آنها که تابع انبیای خود بودند بسبب آنچه مأمور شده بودند محافظت از کتاب خدا و بودند ایشان بر کتاب تورات گواهان که بیان کند حقیقت تورات را براستی پس میترسید از مردم بترسید از من و نخرید آیات مرابیهای کمی و هر کس حکم نمی کند بآنچه فرستاده است خدا پس آن گروه ایشانند کافران (۴۴) و نوشتیم ما بر بنی اسرائیل در تورات اینکه برای کشتن یکنفر یکنفر را بکشند وعوض چشم چشم و دماغ بدماغ و گوش یگوش و دندان بدندان و جراحتها را مطابق قصاص کنند کس تصدیق کند آن پس آن تصدق است کفاره از برای او و هر کس حکم نمیکند به چیزیکه فرو فرستاده است خدا پس آنگروه ستمکارانند (۴۵) واز پی در آوردیم بر اثرهای ایشان عیسی بن مریم را در حالتی که تصدیق کننده بود از برای چیزی که میان دو دست او بود از احکام تورات و دادیم عیسی را انجیل که در آنست راهنمائی و روشنی و تصدیق کننده از برای چیزی که پیش از او بود از تورات و راه نمائی و بنداز برای پرهیزکاران (۴۶) و باید حکم کنند اهل انجیل بآنچه فرو فرستاده است در آن انجیل از احکام و هر کس حکم نکند با چه فرو فرستاده است خدا پس آن گروه ایشانند بدکاران (۴۷) و فرو فرستادیم بسوی تو ای محمد قرآن را را براستی در حالتی که مصدقست از ای آنچه پیش از تو بود از تورات و انجیل و نگهبان است بر آن کتب پس حکم بکن میان ایشان با آن چیزی که فرستاده خدا و متابعت نکن خواهشهای ایشان را از آنچه آمده تو را از حق برای هر یک گردانیدیم ما از شما شریعتی را راه روشنی و اگر بخواهد خدا هرآینه میگرداند شمارا یک امته ولیکن تا آزماید شما را در آنچه داد شما را پس پیش گیرید بخوبیها بسوی خداست بازگشت شما همگی پس آگاه میگرداند شما را بآنچه شما در آن اختلاف دارید (۴۸) و اینکه حکم کنی میان ایشان بآنچه فرستاد خدا و متابعت نکن خواهشهای ایشان را و پیروی نکن خواهشهای ایشان را وحذر کن از ایشان اینکه متنه بیندازند تو را از بعض آن چیزیکه فرستاد خدا بسوی و پس اگر برگردند از حکم تو پس بدان جز این نیست که میخواهد خدا اینکه برساند ایشان را عقوبتهای بعضی از گناهان ایشان و درستی که بسیاری از یهودان بدکارانند (۴۹) آیا پس حکم جاهلیت را میخواهند و کیست نیکوتر از خدا از روی حکم از برای گروهی که یقین دارند (۵۰) ای کسانی که ایمان آوردید میگیرید یهود و نصاری را دوستان که بعضی از از ایشان یاوران بعضی دیگرند و هر که دوست بگیرد ایشان را از شما ایشانست بدرستی که خدا هدایت نمیکند قوم ظالمین را (۵۱) پس بینی آن کسانی را که در دلهای ایشان مرض است می شناسند در دوستی و یاری دوستان خود که اهل کفرند میگویند میترسیم ما اینکه برسد ما را گردشی یعنی مسلمان مغلوب شوند و دولت بکفار برسد پس شاید خدا که ییاورد فتحی با فرمانی از جانب خودش پس صبح کردند در آنچه پنهان کرده بودند در نفسهای خودشان از دوستی با یهودان یا شک در کار پیغمبر پشیمانان (۵۲) و میگویند آن کسانیکه ایمان آوردند آیا این گروهند آن کسانیکه قسم میخورند خدا سخت ترین و غلیظ ترین سوگندهای خود بدرستی که ایشان با شما ابد آینه امروز پرده ایشان پاره و دروغشان معلوم شد باطل و نابود شد اعمال ایشان پس کشند زیان کاران (۵۳) ایکسانیکه ایمان آورده اید هر که برگردد از شما از دین خود پس زود باشد بیاورد گروهی را که دوست دارد خدا ایشان را دوست دارند ایشان خدا را متواضع و فرو تن باشند بر مؤمنین و غلبه کنندگان باشند بر کافران کارزار میکنند در راه خدا و نمی ترسند از ملامت ملامت کنی این احسان خداست میدهد آن احسان را بهر که میخواهد و خدا دست دهنده و داناست (۵۴) این است و جز این نیست که دوست شما خدا و رسول خداست و آن کسانیکه ایمان آوردند کسانی هستند که بر پای میدارند نماز را و میدهند ز کوة و ایشان رکوع کنندگانند (۵۵) و هر کس ولی امر خود گرداند خدا و رسول خدارا و آن کسانیکه ایمان آوردند پس بدرستی که لشکر خدا ایشانند غلبه کنندگان (۵۶) ای کسانی که ایمان آورده اید مگیرید شما آن کسانی را که گرفته اند این شما را مسخره و بازی چه از آن کسانی که داده شده اند کتاب یعنی یهودان از پیش از شما ونگیرید کفار را دوستان خودتان و بپرهیزید از خدا اگر هستید شما ایمان دارندگان (۵۷ ) وقتی ندا کردند شما را بسوی نماز می گیرند نماز را مسخره و بازیچه این بسبب آن است که ایشان قومی هستند که عقل ندارند (۵۸) بگو ای اهل کتاب آیا انکار و عیب می کنید از ما مگر این که ایمان آوردیم بخدا و بچیزیکه فرستاده شده است شده است از پیش که تورات است و درستی بسیاری از شما بدکارانند (۵۹) بگو آیا آگاه کنم و خبر دهم شما را به بدتر از آن چه گفتید که دین شما بدتر از سایر ادیان است از روی پاداش که ثابت است نزد خدای هر کس لعن کرد او را خدا و خشم گرفت او و گردانید بعضی از ایشان را بوزینه گان و خوکان و آن کس که پرستید طاغوت را یعنی گوساله پرستی اختیار کرد آن گروه بدترند جایگاه و گمراه ترند از میان راه بعضی از کسی که گم کرده است راه حق را (۶۰) و اگر بیایند شما را بگوید ایمان آوردیم ما و حال اینکه بتحقیق داخل شده اند بکفر و ایشان بتحقیق خارج شدند با کفر یعنی در وقت دخول و خروج کافر بودند و خدا داناتر است با چه هستند که کتمان میکنند و می پوشانند (۶۱) و می بینی بسیاری از ایشان را شتاب می کنند در گناه و دشمنی و خوردنشان حرام را هر آینه بد است آنچه را که هستند می کنند یعنی مشغول کردن آن کارها هستند (۶۲) چرا نهی نمی کنند ایشان را علمای ایشان که خدا شناسند و زاهدند از دروغ گفتن ایشان و خوردن ایشان حرام را در آینه بد است آن چه را که هستند میسازند یعنی این صنعت دروغ گوئی و خوردن ربا بد است (۶۳) و گفتند یهود دست بسته است بسته باد دستهای ایشان و لعنت کرده شدند بآنچیزی که گفتند بلکه دستهای خدا هر دو باز است نفقه میدهد هر طور که میخواهد و هر آینه زیاد میکند بسیاری از یهودان را آنچه فرستاده شد بسوی تو از جانب پروردگارت طغیان و کفر را و انداختیم ما میان ایشان عداوت و غضب تا روز قیامت هرچند روشن کردند آتش را از برای جنگ فرو خوابانید آن آتش را خدا و می شناسند در زمین برای فتنه انگیزی و خدا دوست ندارد مفسدین را (۶۴) و اگر اینکه یهودان و نصرانیان بگروند و بپرهیزند هر آینه بپوشانیم از بشان بدیهاشان را و هر آینه دآوریم ایشان را ببوستان های نعمت (۶۵) و اگر اینکه ایشان بپای میداشتند تورات و انجیل را و آنچه را که فرستاده شد بسوی ایشان از جانب پروردگارشان هر آینه میخوردند از بالای سرشان و از زیر پایهایشان یعنی بسبب باران و سبز کردن نباتات روزی آنهارا وسعت میدادیم بعض از ایشان گروهی هستند که راست گویانند و بسیاری از ایشان بد است آنچه میکنند (۶۶) ای پیغمبر برسان آنچه را که فرستاده شده است بسوی تو از جانب پروردگار خودت و اگر نکنی پس تبلیغ رسالت نکردهٔ و خدا ناامیدوارد تو را از مردم بدرستی که خدا راه نمینماید قوم کافران را (۶۷) بگو ای یهود و نصاری نیستید شما بر هر چیزی تا اینکه بپای دارید تورات و انجیل را و آنچه که فرستاده شده بسوی شما از جانب پروردگار شما و هر آینه البته زیاد می کنند بسیاری از ایشان را چیزی که فرستاده شده است بسوی تو از جانب پروردگار تو سر کشی و کفر پس اندوه مخور بر قوم کافران (۶۸) بدرستی آنکسانیکه ایمان آوردند و آن کسانیکه یهود شدند و ستاره پرستان و ترسایان هر کس ایمان آورد بخدا و روز قیامت و عمل نیکو کند پس نه ترسی بر ایشان است و نه ایشان اندوه می خورند (۶۹) هر آینه تحقیق گرفتیم ما عهد از فرزندان یعقوب و فرستادیم سوی ایشان رسولانی هر وقت آمد ایشان را رسولی بآنچه دوست نداشت نقدهای ایشان گروهی را تکذیب کردند و گروهی را میکشتند (۷۰) و گمان داشتند که نباشد عذابی پس کور شدند و کر شدند پس پذیرفت خدا بر ایشان بعد از آن کور شدند و کر شدند بسیاری ایشان و خدا بیناست با چه می کنند (۷۱) هر آینه تحقیق کافر شدند آنکسانیکه گفتند بدرستی که خدا بر اوست مسیح بن مریم و مسیح ای بنی اسرائیل عبادت کنید خدا را که پروردگار من است و پروردگار شماست بدرستی که هر که شرک بیاورد بخدا بس بتحقیق حرام کرده است خدا بر او بهشت را و آرامگاه او آتش است و نیست از برای ظالمین هیچ مددکاری (۷۲) هر آینه بتحقیق کافر شدند آن کسانی که گفتند بدرستی که خدا یکی از سه خدایان است که عیسی و مریم و خدا سه خدا می دانند و حال اینکه نیست هیچ معبودی مگر خدای واحد و اگر باز نایستند از آنچه می گویند هر آینه برسد بآنهائی که کافر شدند از قوم نصاری عذابی دردناک (۷۳) آیا پس توبه نمیکنند بسوی خدا و استفسار کند از او و خدا آمرزنده و مهربانست (۷۴) نیست مسیح ابن مریم مگر رسولی که بتحقیق گذشته اند از پیش از او رسولان و مادر او بسیار راستگو و مادرش که میخوردند خوردنی را ببین چگونه آشکار کردیم از برای ایشان نشانها پس نظر کن چگونه بر گردانیده میشوند (۷۵) بگو ای محمد آیا عبادت میکنید از غیر خدا آنچه را که مالک نیست مر شما را ضروری و نه منفعتی را و خدا اوست شنونده و دانا (۷۶) بگو ای اهل کتاب غلو نکنید در دین خودتان غیر از حق یعنی حرف باطل یعنی یهود و نصاری هر یک درباره پیغمبر خودشان حرف باطل نگویند و حق بگویند و متابعت نکنید خواهشهای قومی را که بتحقیق گمراه شدند از پیش و گمراه نمودند بسیاری را و گمراه شدند از راه راست (۷۷) لعنت کرده شدند آن کسانیکه کافر شدند از بنی اسرائیل بر زبان دارد که در زبور لعن کرد و نفرین کرد بر آنهائی که از حرمت داشتن روز شب در گذشته بودند و از ان عیسی ابن مریم که در انجیل لعن و نفرین کرد بر اصحاب ما به این لعن ونفرین برای این بود که نافرمانی کردند و بودند که در میگذشتند از احکام حق (۷۸) و بودند که باز نمی ایستادند از کار زشت که مرتکب می شدند آن آینه بد است آنچه میکنند (۷۹) می بینی بسیاری از ایشان را که دوستی بکنند با آنهائی که کافر شدند هر آینه بدچیزی است آنچه را که از پیش فرستاده است از برای ایشان نفس های ایشان اینست که خشم گرفت خدا بر ایشان و در عذاب ایشان جاویدانند (۸۰) و اگر باشند که ایمان بیاورند بخدا و پیغمبر و آن چه فرستاده شده است بسوی پیغمبر که قرآنست نمیگرفتند ایشانرا یعنی کفار را دوستان ولیکن بسیاری از ایشان بدکارانند (۸۱) در آینه میانی بدترین مردمان را از حیث عداوت از برای کسانی که ایمان آورره اند یهود و آنکسانیکه شرک بخدا آوردند و هر آینه مییابی البته ایشان را نزدیکتر بدرستی از برای کسانی که ایمان آوردند آنکسانی را که گفتند ما نصاری هستیم این بسبب این است بعضی از ایشان دانایان و راستگو و زاهدانند و بدرستی که ایشان گردن کشی نمیکنند (۸۲) و اگر بشنوند آن چه را که فرستاده شده است بسوی پیغمبر یعنی آیات قرآن را بشنوند می بینی ریزد از چشم آنها از آنچه شناخته اند از دین حق می گویند ای پروردگار ما ایمان آوردیم ما پس بنویس ما را با گواهان (۸۳) و چه چیز است از برای ما که ایمان نمی آورد بخدا و بآن چه آمده است مارا از دین حق و طمع داریم این که داخل کند مارا پروردگار ما با قوم شایسته کاران (۸۴) پس جزا داد ایشان را خدا بآنچه گفتند بهشتهائیرا که جاری از زیر درختان آن نهرها که همیشه در آن بهشت ها هستند و این است جزای نیکوکاران (۸۵) و آنکسانیکه کافر شدند و تکذیب کردند آیات را این گروه اصحاب جهنمند (۸۶) ای آن کسانی که ایمان آوردید حرام نکنید پاکیزه های آنچه را که حلال کرد خدا از برای شما و در نگذرد از احکام خدا بدرستی که خدا دوست ندارد در گذرندگان را (۸۷) و بخورید از آنچه روزی داد خدا شما را حلال و پاک و پاکیزه و بپرهیزید از خدای آن چنانی که شما آن ایمان آورنده اید (۸۸) نمیگیرد شما را خدا بسبب یهوده قسمهای شما ولیکن میگیرد شما را آنچه بدل ببستید قسمها را پس کفارهٔ شکستن قسم طعام دادن ده فقیر است از وسط آنچه را که میخورانید اهل خودتان را با پوشانیدن ده نفر از فقیر است با آزاد کردن بنده مؤمن یا در حکم مؤمن است پس هر کس باید یعنی قوه اطعام و پوشانیدن و آزاد کردن بنده ندارد پس روزه گرفتن سه روز است این است کفاره قسمهای خودتان را اینطور بیان میکند خدا از برای شما نشانه های خودش را شاید شما شکر کنید (۸۹) ای آنکسانی که ایمان آورده اید اینست و جز این نیست شراب و قمار و بت پرستیدن و قمار اقداح که با تیرها قمار میکردند پلید است و از عمل شیطانست پس دوری کنید از هر یک از آنها شاید شما رستگار شوید (۹۰) این است و جز این نیست که قصد دارد شیطان اینکه بیندازد میان شما عداوت و کسیکه را در شراب و قمار و باز دارد شما را از ذکر خدا و از نماز شما از باز ایستادگانید و اطاعت کنید خدا را و اطاعت رسول خدا را و بترسید پس اگر رو بگردانید شما و اطاعت نکنید پس بدانید که اینست و بر این نیست بر رسول ما است رسانیدن آشکار (۹۲) نیست بر آن کسانیه ایمان آوردند و اعمال شایسته کردند گناهی در آنچه خوردند هرگاه بپرهیزند و گروند و اعمال شایسته کنند بعد از آن پرهیزند و بگروند یعنی ثابت باشند در تصدیق محرمات پس پرهیز نمایند و نیکی کند یعنی مستمر و مستقر باشند در پرهیز کردن از معاصی و خدا دوست دارد نیکوکارانرا (۹۳) ای کسانی که ایمان آورده اید هر آینه امتحان می کند خدا شما را البته بچیزی از صید که میرسد بآن دستهای شما و نیزه های شما تا اینکه بداند خدا کی میرسد از خدا به پنهانی پس هر که زیاد روی کرد بعد از این پس از برای اوست غذائی دردناک (۹۴) ای کسانیکه ایمان آورده اید نکشید صید را در حالتی که شما محرم باشید و هر کس بکشد صید را از شما عمداً پس جزای او مثل آنچه کشته است از گوسفندان و سایر چهار پایان از گاو و شتر حکم می کند ان صاحبان عدل از قربانی که رسیده بکعبه باشد یعنی در خانه کعبه بکشند آن قربانی را با کفاره طعام دادن بفقیران است یا مثل این روزه گرفتن که مقابل طعام هر مسکینی یکروز روزه بدارند تا اینکه بچشد عقوبت کار خودش را در گذشت خدا از آنچه گذشته که در ایام جاهلیت هنگام احرام صید میکردند و هر کس عود کند یعنی اصرار کنند پس انتقام می کشد خدا از او و خدا غالب است و صاحب انتقام است و انتقام میکشد از خلاف کار (۹۵) حلال شد از برای شما صید دریا و خوردن آن یعنی خوردن ماهی های شیرین و شور بجهة بر خود رازی از برای شما و از برای مسافران و حرام شد بر شما صید صحرائی تا وقتی که شما محرمید و بپرهیزید از خدای آنچنانی که بسوی او برانگیخته خواهید شد (۹۶) گردایند خدا کعبه را خانه محترم قایم است از برای امور مردمان و گردایند ماه حرام را رابطه قوام مهمات و گرداند خدا قرانی و حیواناتی که صاحب قلاده هستند که آنها مخصوصند برای قربانی و قلاده در گردن آنها علامت قربانی است قیام مردمان که مساکین بدان منتفع میشوند این جهة آن است که بدرستی که خدا میداند هرچه در آسمانها است و هر چه در زمین است و این که بهر چیزی دانا است (۹۷) بدانید که خدا سخت عقوبت است و اینکه خدا آمرزنده و مهربان است (۹۸) نیست بر فرستاده شده مگر رساندن و خدا میداند آنچه را آشکار میکنید و آنچه را پنهان میکنید (۹۹) بگو مساوی نیست پلید و پاک و اگر چه بعجب بیاورد تو را بسیاری پلید یعنی تمول و شکوه وا حترام ظاهری کفار و یهودان سبب تعجب شما نشود زیرا که آنها هرچه دارند و خودشان تمام نجسند پس بپرهیزید از خدای صاحبان خردها شاید شما رستگار شوید (۱۰۰) ای کسانیکه ایمان آورده اید سؤال نکنید از چیزهائیکه اگر ظاهر شود شما را بد آید شما را و اندوهگین شوید و میرسید شما از چیزهائی که اگر برسید از آنها در وقتی که فرود آید قرآن آشکارا شود از برای شما و اندوهگین شوید گذشت خدا از آنها یعنی از آن سوالاث که جواب آنها مکروه طبع شماست و خدا آمرزید و بردبار است (۱۰۱) بتحقیق پرسیدند آنها را طایفهٔ پیش از شما پس ضبح کردند بآن کافران یعنی معجزهٔ که طلبیده بودند دیدند و و نگرویدند (۱۰۲) نگردانیده است خدا هیچ بحیرهٔ یعنی شتر گوش شکافته و نه سائبه یعنی شتر بازگذاشته مطلق العنان و به وسیله یعنی گوسفند به برادر پیوسته و نه حام را یعنی شتری که حمایت کننده پشت خود باشد ولیکن آن کسانی که کافر شدند افتری میزند بخدا دروغ را و بیشتر ایشان عقل ندارند (۱۰۳) و اگر گفته شود از برای ایشان بیائید بسوی آنچه فرستاد خدا و بسوی پیغمبر گفتند است ما را آنچه یافته ایم که بر آن بودند پدران ما آیا بس است آنها را آنچه یافتند ازپدران خودشان اگرچه بودند پدران ایشان که نمیدانستند چیزی را و نه راه حق یافته بودند (۱۰۴) ای آن کسانی که ایمان آوردید بر شماست که نگاه دارید خود را که ضرر نرساند شما را هر که گمراه شد چون راه یافتید شما بسوی خداست بازگشت شما همه شما را بآنچه هستید می کنید (۱۰۵) ای کسانی که ایمان آورده اید گواهی در میان شما یعنی شاهد بگیر به میان خودتان آنوقتی که حاضر شد از برای یکی از شما مرگ در وقت وصیت دو نفر صاحبان عدالت از شما خودتان یا دو نفر دیگر از غیر خودتان اگر شما مسافر شود در زمین پس برسد شما را مصیبت مرگ نگاه دارید آن دو نفر شاهد را از بعداز نماز که مقصود نماز عصر است که مردمان جمع شوند پس سوگند خورند آن شاهدان بخدا اگر در شهادت ایشان در شک هستید باین طور قسم خورند که نمی خریم باین شهادت بهائی را اگر چه باشد برای خویش خودمان و کتمان نمی کنیم شهادت خدا را اگرچه باشد برای خویش خودمان و کتمان نمی کنیم شهادت خدا را یعنی اگر کتمان کنیم بدرستیکه مادر آنوقت هر آینه از گناهکارانیم (۱۰۶) پس اگر اطلاع یافته شد بر این که این دو نفر شاهد مستحقند گناهی را پس دو نفر دیگر باید بجای ایشان از کسانی که سزاوارترند بمیراث و استحقاق بر ایشان است پس قسم بخورند بخدا باین طور که شهادت ما راست تر است از شهادت آن دو نفر و ستم نکردیم ما و اگر غیر این باشد بدرستی که ما در این هنگام هر آینه از ظلم کنندگانیم (۱۰۷) این که مذکور شد نزدیکتر است باین که بیایند گواهان بگواهی دادن بر طریق آن یعنی بر مثل آنچه حکم آن شهادت کرده اند بدون خیانت در آن با بترسند که بر گردانیده شود قسمتها بورثه بعد از قسمتهای ایشان و پرهیزید از خدا و بشنوید و خدا هدایت نمیکند قوم بدکاران را (۱۰۸) روزیکه جمع میکند خدا رسولان را پی میگوید خدا بچه چیز جواب شنیدید یعنی وقتی امت خود را بوحدانیت خدا دعوت کردید امت شما جواب دادند گویند نیست علمی از برای ما بدرستی که تو توی دانندهٔ غیبها (۱۰۹) وقتی گفت خدا ای عیسی بن مریم ذکر کن نعمت مرا بر خودت و بر مادرت رفتی که قوت دادم تو را روح قدس سخن می گفتی با مردم در گهواره و در پیری یعنی در طفولیت و پیری به یک طور سخن میگفتی و رفتی که تعلیم کردم تو را کتابت کردن با جنس کتابت و حکمت و تورات و انجیل را و وقتی که میساختی از گل مثل ترکیب مرغی باذن من و پس مید میدی در آن هیات پس میشد مرغی باذن من و شفا میدادی کور مادرزاد و را باذن من و وقتی که بیرون آوردی مردگان را از قبر ها باذن من و وقتی که بازداشتم بنی اسرائیل را از نو وقتی که آمدی ایشان را به معجزات روشن بس گفتند آن کسانیکه کافر شدند از ایشان نیست این مگر سحر آشکار (۱۱۰) و وقتی که وحی کردم من بسوی حوارین اینکه ایمان بیاورید بمن و برسول من گفتند ایمان آوردیم و شهادت بده تو ای عیسی باینکه ما مسلمانانیم (۱۱۱) وقتی گفتند حواریان ای عیسی ابن مریم آیا میتواند پروردگار تو اینکه فرو فرستد بر ما مائده از آسمان گفت عیسی بپرهیزید از خدا اگر هستید گروندگان (۱۱۲) گفتند میخواهیم اینکه بخوریم از آن مائده و مطمئن شود دلهای ما و بدانیم که بتحقیق راست گفته ای با ما و باشیم در آن مائده از گواهان (۱۱۳) گفت عیسی بن مریم یار خدا با ای پروردگار ما بفرست بر ما مائده از آسمان که باشد از برای ما عیدی از برای اول ما و آخر ما و باشد نشانه از تو و روزی بده ما را و تو بهترین روزی دهندگانی (۱۱۴) گفت خدا بدرستی که من فرو فرستنده ام مائده را بر شما پس هر کس کافر شود بعد از این شما پس بدرستی که من عذاب میکنم او را عذابی که مثل از عذاب نکرده باشم احدی را از عالمیان (۱۱۵) و وقتی گفت خدا ای عیسی ابن مریم آیا تو گفتی از برای مردم بگیرید مرا و مادر مرا دو خدا از غیر خدا گفت عیسی پاک میدانم تو را نیست از برای مردم اینکه بگویم چیزیرا که نیست حق من اگر باشم من که گفته باشم آنرا پس بتحقیق دانسته ای تو آنرا میدانی آنچه را که در نفس منست و نمیدانم آنچه را که در نفس تو است بدرستی که تو توئی داننده غیب ها (۱۱۶) نگفتم از برای ایشان مگر آنچه را که امر کردی مرا به آن این که عبادت کنید خدا را که پروردگار من است و پروردگار شما است و بودم من بر ایشان گواه مادامیکه بودم در میان ایشان پس چون گرفتی مرا و بآسمان بردی بودی تو نگهبان بر ایشان وتو بر هر چیز گواهی (۱۱۷) اگر عذاب کنی ایشان را پس مدتی که ایشان بندگان نتواند و اگر بیامرزی ایشان را پس بدرستی که تو توئی غالب دانا (۱۱۸) گفت خدا این روزیست که نفع می بخشد راست گویان را راستی ایشان از برای ایشان بهشتهائی که جاری است از زیر درختان آنها نهرها جاویدانند در آن بهشت ها همیشه خوشنود شده است خدا از ایشان و خوشنود شده اند از خدا این است رستگاری بزرگ (۱۱۹) از برای خداست ملک آسمانها و زمین و هر چه در آنها هست و او بر هر چیز توانا است (۱۲۰)