قطعنامه ۵۲۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد

قطعنامه ۵۲۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد
از مصوب شورای امنیت
ترجمهٔ کاربران ویکی‌نبشته
مصوب ۱۲ مهر ۱۳۶۱ - وضعیت بحرانی بین ایران و عراق

در ۲۳۹۹امین جلسه شورای امنیت در تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۸۲ به اتفاق آرا تصویب شد.

شورای امنیت،

بعد از رسیدگی مجدد به موضوع دارای عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»،

با اظهار تأسف درباره طولانی و وخیم شدن منازعه بین دو کشور که منجر به تلفات سنگین انسانی و خسارات مادی قابل توجه گردیده و صلح و امنیت را دچار مخاطره کرده‌است،

با بیان مجدد این نکته که بازگشت صلح و آرامش در منطقه نیازمند پایبندی تمام کشورهای عضو به تعهداتشان تحت منشور ملل متحد می‌باشد،

با یادآوری قطعنامه‌ی ۴۷۹ (۱۹۸۰) خود که با اتفاق آرا در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۰ به تصویب رسید و همچنین بیانات رئیس شورا مورخ ۵ نوامبر ۱۹۸۰،

همچنین با یادآوری قطعنامه‌ی ۵۱۴ (۱۹۸۲) که با اتفاق آرا در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۸۲ به تصویب رسید و همچنین بیانات رئیس شورا مورخ ۱۵ ژوئیه ۱۹۸۲،

با در نظر گرفتن گزارش دبیر کل مورخ ۱۵ ژوئیه ۱۹۸۲،

  1. مجدداً خواهان آتش‌بس و خاتمه‌ی فوری کلیه‌ی عملیات‌های نظامی می‌شود؛
  2. مجدداً بر خواسته‌ی خود مبنی بر عقب‌نشینی نیروها به مرزهای شناخته‌شده‌ی بین‌المللی تأکید می‌کند؛
  3. از این موضوع که یکی از طرفین آمادگی خود را برای همکاری به منظور اجرای قطعنامه ۵۱۴ (۱۹۸۲) اعلام کرده است استقبال کرده و از طرف دیگر می‌خواهد همین کار را انجام دهد؛
  4. بر لزوم اجرای بدون معطلی تصمیم خود مبنی بر اعزام ناظران سازمان ملل متحد به منظور بازرسی، تأیید و نظارت بر روند آتش‌بس و عقب‌نشینی تأکید می‌کند؛
  5. مجدداً بر ضرورت تداوم تلاش‌های میانجیگری فعلی تأکید می‌نماید؛
  6. مجدداً بر خواسته‌ی خود از دیگر کشورها مبنی بر خودداری از اقداماتی که می‌تواند به ادامه‌ی درگیری کمک نماید تأکید کرده و از آن‌ها می‌خواهد که اجرای این قطعنامه را تسهیل نمایند؛
  7. به علاوه از دبیر کل می‌خواهد ظرف ۷۲ ساعت گزارشی از اجرای این قطعنامه به شورا ارائه کند.

وبسایت سازمان ملل متحد


  این اثر از یکی از اسناد رسمی سازمان ملل متحد برگزیده شده است. سیاست این سازمان مبتنی بر انتشار آثارش در حوزه مالکیت عمومی است تا «نظرات موجود در اسناد ملل متحد به صورت هر چه گسترده‌تر» اشاعه یابد.

بر اساس دستورالعمل اداری ST/AI/189/Add.9/Rev.2 که فقط به زبان انگلیسی موجود است، اسناد ذیل در تمام جهان در مالکیت عمومی قرار می‌گیرند:

  1. صورت جلسات رسمی (شرح مذاکرات همایش‌ها، صورت‌جلسه‌های لفظ به لفظ و ملخص آن‌ها،...)
  2. اسناد رسمی سازمان ملل متحد که با نماد این سازمان منتشر می‌شوند
  3. مواد اطلاعاتی عمومی که در اصل به منظور آگاهی‌بخشی نسبت به اقدامات سازمان ملل متحد طراحی شده باشند (این اسناد شامل نسخی که به منظور فروش تهیه شده باشند نمی‌شود).