| | | | | | |
|
آن نیاز مریمی بودست و درد |
|
که چنان طفلی سخن آغاز کرد |
|
|
جزو او بی او برای او بگفت |
|
جزو جزوت گفت دارد در نهفت |
|
|
دست و پا شاهد شوندت ای رهی |
|
منکری را چند دست و پا نهی |
|
|
ور نباشی مستحق شرح و گفت |
|
ناطقهی ناطق ترا دید و بخفت |
|
|
هر چه رویید از پی محتاج رست |
|
تا بیابد طالبی چیزی که جست |
|
|
حق تعالی گر سماوات آفرید |
|
از برای دفع حاجات آفرید |
|
|
هر کجا دردی دوا آنجا رود |
|
هر کجا فقری نوا آنجا رود |
|
|
هر کجا مشکل جواب آنجا رود |
|
هر کجا کشتیست آب آنجا رود |
|
|
آب کم جو تشنگی آور بدست |
|
تا بجوشد آب از بالا و پست |
|
|
تا نزاید طفلک نازک گلو |
|
کی روان گردد ز پستان شیر او |
|
|
رو بدین بالا و پستیها بدو |
|
تا شوی تشنه و حرارت را گرو |
|
|
بعد از آن بانگ زنبور هوا |
|
بانگ آب جو بنوشی ای کیا |
|
|
حاجت تو کم نباشد از حشیش |
|
آب را گیری سوی او میکشیش |
|
|
گوش گیری آب را تو میکشی |
|
سوی زرع خشک تا یابد خوشی |
|
|
زرع جان را کش جواهر مضمرست |
|
ابر رحمت پر ز آب کوثرست |
|
|
تا سقاهم ربهم آید خطاب |
|
تشنه باش الله اعلم بالصواب |
|