| | | | | | |
|
بود درویشی بکهساری مقیم |
|
خلوت او را بود هم خواب و ندیم |
|
|
چون ز خالق میرسید او را شمول |
|
بود از انفاس مرد و زن ملول |
|
|
همچنانک سهل شد ما را حضر |
|
سهل شد هم قوم دیگر را سفر |
|
|
آنچنانک عاشقی بر سروری |
|
عاشقست آن خواجه بر آهنگری |
|
|
هر کسی را بهر کاری ساختند |
|
میل آن را در دلش انداختند |
|
|
دست و پا بی میل جنبان کی شود |
|
خار وخس بی آب و بادی کی رود |
|
|
گر ببینی میل خود سوی سما |
|
پر دولت بر گشا همچون هما |
|
|
ور ببینی میل خود سوی زمین |
|
نوحه میکن هیچ منشین از حنین |
|
|
عاقلان خود نوحهها پیشین کنند |
|
جاهلان آخر بسر بر میزنند |
|
|
ز ابتدای کار آخر را ببین |
|
تا نباشی تو پشیمان یوم دین |
|