| | | | | | |
|
پشه آمد از حدیقه وز گیاه |
|
وز سلیمان گشت پشه دادخواه |
|
|
کای سلیمان معدلت میگستری |
|
بر شیاطین و آدمیزاد و پری |
|
|
مرغ و ماهی در پناه عدل تست |
|
کیست آن گمگشته کش فضلت نجست |
|
|
داد ده ما را که بس زاریم ما |
|
بینصیب از باغ و گلزاریم ما |
|
|
مشکلات هر ضعیفی از تو حل |
|
پشه باشد در ضعیفی خود مثل |
|
|
شهره ما در ضعف و اشکستهپری |
|
شهره تو در لطف و مسکینپروری |
|
|
ای تو در اطباق قدرت منتهی |
|
منتهی ما در کمی و بیرهی |
|
|
داد ده ما را ازین غم کن جدا |
|
دست گیر ای دست تو دست خدا |
|
|
پس سلیمان گفت ای انصافجو |
|
داد و انصاف از که میخواهی بگو |
|
|
کیست آن کالم که از باد و بروت |
|
ظلم کردست و خراشیدست روت |
|
|
ای عجب در عهد ما ظالم کجاست |
|
کو نه اندر حبس و در زنجیر ماست |
|
|
چونک ما زادیم ظلم آن روز مرد |
|
پس بعهد ما کی ظلمی پیش برد |
|
|
چون بر آمد نور ظلمت نیست شد |
|
ظلم را ظلمت بود اصل و عضد |
|
|
نک شیاطین کسب و خدمت میکنند |
|
دیگران بسته باصفادند و بند |
|
|
اصل ظلم ظالمان از دیو بود |
|
دیو در بندست استم چون نمود |
|
|
ملک زان دادست ما را کن فکان |
|
تا ننالد خلق سوی آسمان |
|
|
تا به بالا بر نیاید دودها |
|
تا نگردد مضطرب چرخ و سها |
|
|
تا نلرزد عرش از ناله یتیم |
|
تا نگردد از ستم جانی سقیم |
|
|
زان نهادیم از ممالک مذهبی |
|
تا نیاید بر فلکها یا ربی |
|
|
منگر ای مظلوم سوی آسمان |
|
کاسمانی شاه داری در زمان |
|
|
گفت پشه داد من از دست باد |
|
کو دو دست ظلم بر ما بر گشاد |
|
|
ما ز ظلم او به تنگی اندریم |
|
با لب بسته ازو خون میخوریم |
|