| | | | | | |
| |
یک مثال دیگر اندر کژروی |
|
شاید ار از نقل قرآن بشنوی |
|
| |
این چنین کژ بازیی در جفت و طاق |
|
با نبی می‌باختند اهل نفاق |
|
| |
کز برای عز دین احمدی |
|
مسجدی سازیم و بود آن مرتدی |
|
| |
این چنین کژ بازیی می‌باختند |
|
مسجدی جز مسجد او ساختند |
|
| |
سقف و فرش و قبه‌اش آراسته |
|
لیک تفریق جماعت خواسته |
|
| |
نزد پیغامبر بلابه آمدند |
|
همچو اشتر پیش او زانو زدند |
|
| |
کای رسول حق برای محسنی |
|
سوی آن مسجد قدم رنجه کنی |
|
| |
تا مبارک گردد از اقدام تو |
|
تا قیامت تازه بادا نام تو |
|
| |
مسجد روز گلست و روز ابر |
|
مسجد روز ضرورت وقت فقر |
|
| |
تا غریبی یابد آنجا خیر و جا |
|
تا فراوان گردد این خدمت‌سرا |
|
| |
تا شعار دین شود بسیار و پر |
|
زانک با یاران شود خوش کار مر |
|
| |
ساعتی آن جایگه تشریف ده |
|
تزکیه‌مان کن ز ما تعریف ده |
|
| |
مسجد و اصحاب مسجد را نواز |
|
تو مهی ما شب دمی با ما بساز |
|
| |
تا شود شب از جمالت همچو روز |
|
ای جمالت آفتاب جان‌فروز |
|
| |
ای دریغا کان سخن از دل بدی |
|
تا مراد آن نفر حاصل شدی |
|
| |
لطف کاید بی دل و جان در زبان |
|
همچو سبزه‌ی تون بود ای دوستان |
|
| |
هم ز دورش بنگر و اندر گذر |
|
خوردن و بو را نشاید ای پسر |
|
| |
سوی لطف بی وفایان هین مرو |
|
کان پل ویران بود نیکو شنو |
|
| |
گر قدم را جاهلی بر وی زند |
|
بشکند پل و آن قدم را بشکند |
|
| |
هر کجا لشکر شکسته میشود |
|
از دو سه سست مخنث می‌بود |
|
| |
در صف آید با سلاح او مردوار |
|
دل برو بنهند کاینک یار غار |
|
| |
رو بگرداند چو بیند زخم را |
|
رفتن او بشکند پشت ترا |
|
| |
این درازست و فراوان میشود |
|
وآنچ مقصودست پنهان میشود |
|
