| | | | | | |
| |
همچنانک هر کسی در معرفت |
|
می‌کند موصوف غیبی را صفت |
|
| |
فلسفی از نوع دیگر کرده شرح |
|
باحثی مر گفت او را کرده جرح |
|
| |
وآن دگر در هر دو طعنه می‌زند |
|
وآن دگر از زرق جانی می‌کند |
|
| |
هر یک از ره این نشانها زان دهند |
|
تا گمان آید که ایشان زان ده‌اند |
|
| |
این حقیقت دان نه حق‌اند این همه |
|
نه به کلی گمرهانند این رمه |
|
| |
زانک بی حق باطلی ناید پدید |
|
قلب را ابله به بوی زر خرید |
|
| |
گر نبودی در جهان نقدی روان |
|
قلبها را خرج کردن کی توان |
|
| |
تا نباشد راست کی باشد دروغ |
|
آن دروغ از راست می‌گیرد فروغ |
|
| |
بر امید راست کژ را می‌خرند |
|
زهر در قندی رود آنگه خورند |
|
| |
گر نباشد گندم محبوب‌نوش |
|
چه برد گندم‌نمای جو فروش |
|
| |
پس مگو کین جمله دمها باطل‌اند |
|
باطلان بر بوی حق دام دل‌اند |
|
| |
پس مگو جمله خیالست و ضلال |
|
بی‌حقیقت نیست در عالم خیال |
|
| |
حق شب قدرست در شبها نهان |
|
تا کند جان هر شبی را امتحان |
|
| |
نه همه شبها بود قدر ای جوان |
|
نه همه شبها بود خالی از آن |
|
| |
در میان دلق‌پوشان یک فقیر |
|
امتحان کن وانک حقست آن بگیر |
|
| |
ممن کیس ممیز کو که تا |
|
باز داند حیزکان را از فتی |
|
| |
گرنه معیوبات باشد در جهان |
|
تاجران باشند جمله ابلهان |
|
| |
پس بود کالاشناسی سخت سهل |
|
چونک عیبی نیست چه نااهل و اهل |
|
| |
ور همه عیبست دانش سود نیست |
|
چون همه چوبست اینجا عود نیست |
|
| |
آنک گوید جمله حق‌اند احمقیست |
|
وانک گوید جمله باطل او شقیست |
|
| |
تاجران انبیا کردند سود |
|
تاجران رنگ و بو کور و کبود |
|
| |
می‌نماید مار اندر چشم مال |
|
هر دو چشم خویش را نیکو بمال |
|
| |
منگر اندر غبطه‌ی این بیع و سود |
|
بنگر اندر خسر فرعون و ثمود |
|
| |
اندرین گردون مکرر کن نظر |
|
زانک حق فرمود ثم ارجع بصر |
|
