| | | | | | |
| |
باز وحی آمد که در آبش فکن |
|
روی در اومید دار و مو مکن |
|
| |
در فکن در نیلش و کن اعتماد |
|
من ترا با وی رسانم رو سپید |
|
| |
این سخن پایان ندارد مکرهاش |
|
جمله می‌پیچید هم در ساق و پاش |
|
| |
صد هزاران طفل می‌کشت او برون |
|
موسی اندر صدر خانه در درون |
|
| |
از جنون می‌کشت هر جا بد جنین |
|
از حیل آن کورچشم دوربین |
|
| |
اژدها بد مکر فرعون عنود |
|
مکر شاهان جهان را خورده بود |
|
| |
لیک ازو فرعون‌تر آمد پدید |
|
هم ورا هم مکر او را در کشید |
|
| |
اژدها بود و عصا شد اژدها |
|
این بخورد آن را به توفیق خدا |
|
| |
دست شد بالای دست این تا کجا |
|
تا بیزدان که الیه المنتهی |
|
| |
کان یکی دریاست بی غور و کران |
|
جمله دریاها چو سیلی پیش آن |
|
| |
حیله‌ها و چاره‌ها گر اژدهاست |
|
پیش الا الله آنها جمله لاست |
|
| |
چون رسید اینجا بیانم سر نهاد |
|
محو شد والله اعلم بالرشاد |
|
| |
آنچ در فرعون بود اندر تو هست |
|
لیک اژدرهات محبوس چهست |
|
| |
ای دریغ این جمله احوال توست |
|
تو بر آن فرعون بر خواهیش بست |
|
| |
گر ز تو گویند وحشت زایدت |
|
ور ز دیگر آفسان بنمایدت |
|
| |
چه خرابت می‌کند نفس لعین |
|
دور می‌اندازدت سخت این قرین |
|
| |
آتشت را هیزم فرعون نیست |
|
ورنه چون فرعون او شعله‌زنیست |
|
