نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/بردار پیاله و سبو ای دلجو

۵۱۰ – ۲۰۷ حج – ۹۳ کم – ۲۶۳ رز – ۲۹ نز – ۴ غن – ۱۴۷ بو

  بردار[۱] پیاله[۲] و سبو؛ ای دلجو، بخرام بسوی[۳] سبزه‌زار و لب جو[۴]؛  
  کاین چرخ فلک بسی جوانان چو ماه[۵] چندی به پیاله کرد و چندی بسبو[۶].  

  1. نز – برگیر.
  2. غن – قرابه.
  3. کم و رز – برگرد بگرد.
  4. نز – تا بخرامیم گرد باغ و لب جوی. غن – فارغ بنشین بکشت زار و لب جوی. بو – خوش خوش بخرام گرد باغ و لب جوی.
  5. کم – کاین چرخ بسی سرو روان مهروی. رز – کاین چرخ بسی قدبتان مهروی. نز و بو – بس شخص عزیز را که چرخ بدخوی. غن – بس نفس عزیز را که این چرخ کبود.
  6. کم و رز و نز و غن و بو – صد بار پیاله کرد و صد بار سبوی (قافیه تنها در رز و حج بدون یاء آخر است)