خانه
تصادفی
ورود
تنظیمات
کمک مالی
دربارهٔ ویکینبشته
تکذیبنامهها
جستجو
نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/خیام اگر ز باده مستی خوش باش
زبان
پیگیری
ویرایش
<
نادره ایام حکیم عمر خیام
|
رباعیات خیام
→
جامیست که عقل آفرین میزندش
رباعیات خیام
از
عمر خیام
تصحیح
اسماعیل یکانی
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
در کارگه کوزهگری رفتم دوش
←
61867
رباعیات خیام
—
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
عمر خیام
۳۵۸ – ۲۴۱
کم
– ۱۸۶
رز
– ۱۰۲
بو
خیام، اگر ز باده مستی؛ خوش باش.
گر با صنمی دمی
[۱]
نشستی؛ خوش باش.
پایان همه چیز جهان نیستی است
[۲]
؛
پندار
[۳]
که نیستی چو هستی؛ خوش باش.
↑
رز
– با ماهرخی اگر.
بو
– با لالهرخی اگر.
↑
رز
– چون عاقبت کار همه نیستی است.
بو
– چون آخر کار نیست خواهی بودن.
↑
رز
و
بو
– انگار.