ناصر خسرو (قصاید)/سفله جهان، ای پسر، چو چشمه شور است
سفله جهان، ای پسر، چو چشمه شور است | چشمهی شور از در نفایه ستور است | |||||
خانهی تاری است این جهان و بدو در | رهگذر دیده نی چو دیدهی مور است | |||||
فردا جانت به علم زور نماید | چونان کامروز کار تنت به زور است | |||||
دانا گر چشم سر ندارد بیناست | نادان گر چشم هشت یابد کور است | |||||
آتش با عاقلان برابر آب است | بستان با جاهلان برابر گور است |