کلیات سعدی/بوستان/باب دوم/بزارید وقتی زنی پیش شوی

حکایت

  بزارید وقتی زنی پیش شوی که دیگر مخر نان ز بقال کوی  
  ببازار گندم فروشان گرای که این جو فروشیست[۱] گندم نمای  
  نه از مشتری کز زحام[۲] مگس بیکهفته رویش ندیدست کس  
  بدلداری آن مرد صاحب نیاز بزن گفت کای روشنائی بساز  
  بامید ما کلبه اینجا گرفت نه مردی بود نفع ازو وا گرفت  
  ره نیکمردان آزاده گیر چو استاده‌ای دست افتاده گیر  
  ببخشای کانان که مرد حقند خریدار دکان بی رونقند  
  جوانمرد اگر راست خواهی ولیست کرم پیشهٔ شاه مردان علیست  


  1. که او جو فروشست و.
  2. کازدحام.