کلیات سعدی/بوستان/باب ششم/یکی را ز مردان روشن ضمیر

حکایت

  یکی را ز مردان روشن ضمیر امیر ختن داد طاقی حریر  
  ز شادی چو گلبرگ خندان شکفت بپوشید[۱] و دستش ببوسید و گفت[۲]  
  چه خوبست تشریف شاه[۳] ختن وز آن خوبتر خرقهٔ خویشتن  
  گر آزادهٔ بر زمین خسب و بس مکن بهر قالی زمین بوس کس  


  1. نپوشید.
  2. در بعضی از نسخه‌ها:
      امیر ختن جامهٔ از حریر بپیری فرستاد روشن ضمیر  
      بپوشید و بوسید دست و زمین که بر شاه عالم هزار آفرین  
  3. میر.