کلیات سعدی/بوستان/باب چهارم/ز خاک آفریدت خداوند پاک

  ز خاک آفریدت خداوند پاک پس ای بنده افتادگی کن چو خاک  
  حریص و جهانسوز و سرکش مباش ز خاک آفریدندت[۱] آتش مباش  
  چو گردن کشید آتش هولناک[۲] ببیچارگی تن بینداخت خاک  
  چو آن سرفرازی نمود، این کمی از آن دیو کردند ازین آدمی  

***


  1. آفریدت ز.
  2. خشمناک.