کلیات سعدی/غزلیات/اگر تو پرده بر این زلف و رخ نمیپوشی
< کلیات سعدی | غزلیات
۵۸۵ – خ
اگر تو پرده برین زلف و رخ نمیپوشی | بهتک پرده صاحبدلان همیکوشی | |||||
چنین قیامت و قامت ندیدهام همه عمر | تو سرو یا بدنی شمس یا بناگوشی | |||||
غلام حلقهٔ سیمین گوشوار توام | که پادشاه غلامان حلقه در گوشی | |||||
بکنج خلوت پاکان و پارسایان آی | نظاره کن که چه مستی کنند و مدهوشی | |||||
بروزگار عزیزان که یاد میکنمت | علیالدوام نه یادی پس از فراموشی | |||||
چنان موافق طبع منی و در دل من | نشستهٔ که گمان میبرم در آغوشی | |||||
چه نیکبخت کسانی که با تو هم سخنند | مرا نه زهرهٔ گفت و نه صبر خاموشی | |||||
رقیب نامتناسب چه اهل صحبت تست؟ | که طبع او همه نیش و تو سر بسر نوشی | |||||
بتربیت بچمن گفتم ای نسیم صبا | بگوی تا ندهد گل بخار چاوشی | |||||
تو سوز سینهٔ مستان ندیدی ای هشیار | چو آتشیت نباشد چگونه برجوشی؟ | |||||
ترا که دل نبود عاشقی چه دانی چیست؟ | ترا که سمع نباشد سماع ننیوشی | |||||
وفای یار بدنیا و دین مده سعدی | دریغ باشد یوسف بهرچه بفروشی |