کلیات سعدی/غزلیات/دیگر به کجا می‌رود این سرو خرامان

۴۵۴ – ط، ب

  دیگر بکجا میرود این[۱] سرو خرامان چندین دل صاحبنظرش[۲] دست بدامان  
  مردست که چون شمع سراپای وجودش میسوزد و آتش نرسیدست بخامان  
  خون میرود از چشم اسیران کمندش یکبار[۳] نپرسد که کیانند و کدامان  
  گو خلق بدانید که من عاشق و مستم در کوی خرابات نباشد سر و سامان  
  در[۴] پای رقیبش چکنم گر ننهم سر محتاجِ مَلک بوسه دهد دست غلامان  
  دل میطپد اندر بر سعدی چو کبوتر زین رفتن و باز آمدن کبک خرامان  
  یا صاح مَتی یرجعُ نومی و قراری انّی و عَلی العاشق هذان حرامان  


  1. آن.
  2. صاحب‌نظران.
  3. یکروز.
  4. بر.