کلیات سعدی/غزلیات/نبایستی هم اول مهر بستن
< کلیات سعدی | غزلیات
۴۵۹ – ط
| نبایستی هم اول مهر[۱] بستن | چو در دل داشتی پیمان شکستن | |||||
| بناز وصل پروردن[۲] یکی[۳] را | خطا کردی بتیغ هجر خستن | |||||
| دگربار از پریرویان جماش | نمیباید وفای عهد[۴] جستن | |||||
| اگر کنجی بدست آرم دگربار | منم زین نوبت و تنها نشستن | |||||
| ولیکن صبر تنهائی مُحالست | که نتوان در بروی دوست بستن | |||||
| همی[۵] گویم بگریم در غمت زار | دگر گویم بخندی بر گرستن | |||||
| گر آزادم کنی ور بنده خوانی[۶] | مرا زین قید ممکن نیست جستن | |||||
| گرم دشمن شوی ور دوست گیری | نخواهم دستت از دامن گسستن | |||||
| قیاس آنست سعدی کز کمندش | بجان دادن توانی باز رستن | |||||