کلیات سعدی/مواعظ/مطرب مجلس بساز زمزمه‌ی عود

ط

در ستایش اتابک سعدبن ابوبکربن سعدبن زنگی‌بن مودود

  مطرب مجلس بساز زمزمهٔ عود خادم ایوان بسوز مِجمرهٔ عود  
  قرعهٔ همت برآمد آیت رحمت یار درآمد ز در بطالع مسعود  
  دوست بدنیا و آخرت نتوان داد صحبت یوسف به از دراهم معدود  
  وه که ازو جور و تُندیم چه خوش آید چون حرکات ایاز بر دل محمود  
  روز گلستان و نوبهار چه خُسبی خیز مگر[۱] پُر کنیم دامن مقصود  
  باغ مزین چو بارگاه سلیمان مرغ سحر برکشیده نغمهٔ داود  
  راوی روشندل از عبارت سعدی ریخته در بزم شاه لؤلؤی منضود  
  وارث ملک عجم اتابک اعظم سعد ابوبکر سعد زنگی مودود[۲]  


  1. که تا.
  2. ظاهراً ناتمام است.