برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۱۳۱

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
75
OMAR KHAYYAM

۱۰۸

  گویند مرا چو سور با حور خوش ست  
  من می‌گویم که آبِ انگور خوش ست  
  این نقد بگیر و دست ازان نسیه بدار  
  کاوازِ دهل شنیدن از دور خوش ست  

۱۰۹

  دل گفت مرا علمِ لدنّی هوس است  
  تعلیم بکن اگر ترا دست رس است  
  گفتم که اَلِفْ کَفَتْ دگر هیچ مگو  
  در خانه اگر کس است یک حرف بس است  

۱۱۰

  چون آمدنم بمن نبُد روزِ نخست  
  وین رفتن بیمرادِ عزمیست درست  
  برخیز و میان به بند ای ساقیِ چست  
  کاندوهِ جهان بمی فرو خواهم شست  
108. C. L. A. B. I. J. Súr, 'nuptials.'
109. B. Alif kafat, the One (God) is enough. Probably a quotation. Hafiz (Ode 416) uses the same expression: 'He who knows the One knows all.'
110. C. L. A. B. I. J. 'azmé, yá i tankír, or tans ifi? See note to No. 373.