فرمان شاه صفی بر بازگشت دهقانان به سیستان
شاه باباام انارالله برهانه
هست از جان غلام شاه صفی. ۱۰۳۸
الهلم صل علی النبی والوصی والبتول والبسطین والسجاد و الباقر والصادق والکاظم والتقی والنقی والعسگری والمهدی
فرمان همیون شد آنکه چون وکلاء ایالت وشوکت پناه عالیجاه مالک‌الملوک‌الکرام واژه ناخوانا ملک جلال‌الدین محمودخان حاکم سیستان معروض داشتند که جمعی کنیز از رعیاء ولایت سیستان در زمان فتور اوزبکیه متفرق و پراکنده گشته درهرمحل خراسان ساکن گشته‌اند و تا واژه ناخوانا بجا و مقام اصلی نیامده‌اند و در زمان نواب گیتی‌ستان فردوس مکانی حکم از واژه ناخوانا متفرقه سیستانی عزاصدار یافته که در هرمحل از محال خراسان متفرقه سیستانی بوده باشند احدی از حکام کرام و عمال و داروغگان و ارباب و کلانتران و غیرذلک نگاه نداشته مانع آمدن نگردند و گذارند که ملازمان ایالت پناه عمدةالملکوکی ایشانرا کوچانیده به ولایت سیستان برد و چون قولی عالی درایام فترت منظور نیست بدان مستند نگردند و چون جمعی کثیر در این سنوات به محل و مقام اصلی نیامده‌اند مجدداً استدعای حکم همیون درین باب نمودند بنابرین مقرر فرمودیم که رعایا و متفرقه سیستانی در هر ولایت از ولایات خراسان بوده باشند از روی امیدواری تمام واژه ناخوانا هیچ محل توقف نکنند و قولی علی را در باب جمعی که در زمان فترت پراکنده شده باشند (حسب) الحکم نواب گیتی‌ستانی در نگذزند وکلاء بیگلربیگی خراسان و سایر حکام آن ولایت حسب المسطور (-متف) رقه سیستانی را نگاه ندارند و روانهٔ واژه ناخوانا کنند. فی شهر ربیع‌الاولی ۱۰۴۱.
|
این اثر در سراسر جهان در مالکیت عمومی قرار دارد چون از تاریخ مرگ پدیدآورندهٔ آن بیش از ۱۰۰ سال گذشته است. |