﴿سورهٔ انفال هفتاد و شش آیه و در مدینه طیبه نازل شده است﴾


بنام خداوند بخشاینده مهربان

سؤال میکنند تو را از انفال یعنی از غنیمت گو ای محمد انفال از برای خداست و رسول خدا پس بپرهیزید از خدا و اصلاح میان خودتان و اطاعت کنید خدا و رسول خدا را اگر هستید شما ایمان آورندگان (۱) بدرستی که مؤمنین آنانند اگر ذکر شود بخدا بترسد دلهای ایشان و اگر خوانده شود برایشان آیات خدا که قرآن است زیاد میکند ایشان ایمان را و بر پروردگار خودشان توکل میکنند (۲) آنکسانیکه بر پا میدارند نماز را و از آنچه روزی دادیم ما ایشانرا انفاق میکند (۳) آن گروه ایشانند ایمان آورندگان براستی و درستی از برای ایشان است درجاتی معنی مراتبی نزد پروردگارشان آمرزش و روزی نیکو (۴) همچنانکه بیرون کرد تو را پروردگار تو از خانه خودت براستی و درستی که طایفه از مؤمنین هر آینه کارهند یعنی از رفتن بجنگ بدر (۵) مجادله می کنند تو را یعنی خصومت میکند با تو فی حق یعنی در جهاد کردن که حق است بعد از آنکه روشن شد باینکه جهاد حق است گویا رانده میشوند بسوی مرگ و ایشان نگاه میکنند (۶) و هنگامیکه وعده میکند خدا شما را یکی از دو طایفه یعنی طایفه کفار یا کاروان اینکه آن یکی از دو طایفه از برای شماست دوست میدارید این که غیر صاحب شرکت بوده باشد از برای شما یعنی دوست آنکه برای شماست صاحب شرکتی نباشد که بتوانید رایگان ایشان غلبه کنید و میخواهد خدا اینکه ثابت کند حق را بسبب کلمات و آیات خودش و برد بیخ و بن کافران را (۷) تا اینکه ظاهر کند حق را ضایع کند باطل را یعنی کفر را اگر به کراهت دارند گناهکاران (۸) وقتی که طلب فریاد رسی میکردید بپروردگار خودتان را پس مستجات کرد خدا از برای شما این که من مدد کننده ام شما را بهزار عدد از ملائکه صف کشیده باشند (۹) و نگردانند آن امداد را خدا مگر مژده و تا این که مطمئن باشد بسبب آن امداد دلهای شما و نییست یاری مگر از جانب خدا بدرستی که خدا غالب درستکار است (۱۰) وقتی فرو پوشید بر شما خواب سبک بجهت ایمنی از نزد خدا و فرو میفرستد بر شما از آسمان آب تا این که پاک کند شمارا بآن آب و بپرداز شما وسوسه شیطان را و تا این که ببینید بر دلهای شما امیدواری و ثابت بکند بآن آب یعنی باران محل قدمهای شما را (۱۱) وقتی که وحی میکند پروردگار تو بسوی ملائکه این که من با شما هستم پس ثابت بگردانید قدمهای آن کسانیرا که ایمان آوردند زود باشد که میندازم من در دلهای آن کسانی که کافر شدند ترس را پس بزنید بالای گردن های ایشان را بزنید از ایشان تمام انگشتانشان را این زدن و قطع کردن بسبب این است (۱۲) که ایشان مخالفت کردند خدا و رسول خدا را و هر کس مخالفت کند خدا و رسول او را پس بدرستی که خدا سخت عقوبت است (۱۳) اینست عقاب شما ای مشرکین پس بچشید آنرا بدرستی که از برای کافران است عذاب آتش (۱۴) ای آن کسانیکه ایمان آورده اید اگر ملاقات کنید آن کسانی را که کافر شدند در حال جمعیت پس میگردانید برایشان پشت ها را یعنی از جمعیت کفار بیم ندارید و از جلو آنها فرار نکنید (۱۵) و هر کس بگرداند بکفار در آن روز پشت خود را مگر این که میل کننده باشد از برای جنگ یا پناهجوئید بسوی گروهی دیگر یعنی از میمنه بمسیره یا بالعکس آن پس بتحقیق باز گردد و بغضبی از خدا یعنی در روز جنگ پشت بدشمن نکنید برای فرار مگر این که بطرف میمنه و میسره بکمک یکدیگربروید و اگر پشت بجنگ کنید منزل او جهنم است و به جایگاهی و بازگشتی است جهنم (۱۶) پس نکنید شما ایشان را ولیکن خدا کشت ایشان را و تبر نینداختی تو وقتی که تیر انداختی ولیکن خدا تیر انداخت و ما این که عطا کند خدا مؤمنین را از جانب خودش عطای نیکو بدرستی که خدا شنونده و داناست (۱۷) این است جنگ کردنی دیدند و بدرستی است کننده است مگر کفار را (۱۸) اگر طلب فتح میکنید شما کفار پس بتحقیق آمد شما را فتح یعنی فحن دین مبین و اگر باز ایستید ایکافران از کفر خودتان و دشمنی به پیغمبر پس آن بهتر است از برای شما و اگر برگردید بجنگ مسلمانان برمیگردیم ما و بی نیاز نمیکند از شما جمعیت شما چیزی را و اگر چه جمعیت شما بسیار باشد و بدرستی که خدا با مؤمن است (۱۹) ای آنکسانیکه ایمان آوردید اطاعت کنید خدا و رسول خدا را و پشت نگردانید از امر خدا و حال اینکه شما میشنوید مواعظ خدا را (۲۰) و نباشد مثل آنکسانیکه گفتند شنیدیم ما وحال اینکه شما نمیشنوید (۲۱) بدرستی که بدترین جنبندگان نزد خدا کران و کوران آنچنانی که هستند که عقل ندارند یعنی تفکر و تعقل در امر الهی نمیکنند (۲۲) و اگر میدانست خدا در آن اشخاص بعقل خبر را در آینه می توانید ایشان را و اگر می شنوانید ایشان را هر آینه پشت میکردند و حال اینکه ایشان اعتراض کننده بودند (۲۳) ای آن کسانیکه ایمان آورید اجابت کنید خدا را و پیغمبر را وقتی بخواند شما را که زنده میکند شما را که آن ایمان است بدانید اینکه خدا حایل میشود میان مرد و قلب او بمعنی خدا نزدیکتر است قلب ایشان از هر چیز واینکه بسوی خدا محشور میشود (۲۴) و بپرهیزید از عذابیکه نمیرسد البته آنکسانیرا که ظلم کردند از شما مخصوصا یعنی بپرهیزید از گناهی که رسد عذاب آن مخصوص ظلم کنندگان نیست بلکه آن عذاب بعموم مردم میرسد و بدانید بدرستی که خدا سخت عقوت است (۲۵) و ذکر کنید وقتی که شما کم بودید و بیچارگان و دید در زمین یعنی زمین مکه می ترسیدید اینکه بر با پند شما را مردم یعنی بازنده مشرکان بر شما پس جای داد خدا شما را یعنی مدینه و مؤید ساخت شما را بسبب نصرت و یاری خودش و روزی داد شمارا از پاکیزه ها یعنی از غنیمتهای نفیسه شاید شما شکر کنید (۲۶) ای آن کسانیکه ایمان آوردید خیانت نکنید بخدا و به رسول و خیانت نکنید در امانت های خودتان و حال اینکه شما میدانید که وبال خیانت بسیار است (۲۷) و بدانید جز این نیست مال های شما و اولاد شما آزمایش است و بدرستی که خدا نزد اوست اجر بزرگ (۲۸) ای آنکسانیکه ایمان آوردید اگر بپرهیزید از خدا میگرداند از برای شما فرقانی یعنی جدا کند حق را از باطل و می پوشاند از شما بدیهای شما را و میا مرزد شما را و خدا صاحب نعمت بزرگ است (۲۹) و هنگامیکه مکر میکند بتوان کسانیکه کافر شدند تا اینکه نگاه دارند تو را ای پیغمبر یا بکشند تو را با بیرون کند تورا از مکان خودت و مکر میکند کفار و مکر میکند خدا یعنی جزای مگر ایشان را خدا میدهد و خدا بهترین جزا دهنده گان مکر است (۳۰) و چون خوانده شود برایشان آیات ما گویند بتحقیق شنیدیم اگر بخواهیم هرآینه بگوئیم ما مثل این قرآن نیست این قرآن مگر قصه های پیشینیان (۳۱) و هنگامی که گفتید بار خدا یا اگر هست این قرآن