کلیات سعدی/بوستان/باب هفتم/سه کس را شنیدم که غیبت رواست

  سه کس را شنیدم که غیبت رواست وزین درگذشتی چهارم خطاست  
  یکی پادشاهی ملامت پسند کزو بر دل خلق بینی گزند  
  حلالست[۱] ازو نقل کردن خبر مگر خلق باشند ازو بر حذر  
  دوم پرده بر بی حیایی متن که خود میدرد پردهٔ خویشتن  
  ز حوضش مدار ای برادر نگاه که او[۲] می‌درافتد بگردن بچاه  
  سوم کژ[۳] ترازوی ناراست خوی ز فعل بدش هرچه دانی بگوی  


  1. مباح است.
  2. خود.
  3. کم.