کلیات سعدی/غزلیات/به قلم راست نیاید صفت مشتاقی

۵۸۷ – م

  بقلم راست نیاید صفت مشتاقی سادتی احترق القلب مِن الاشواق  
  نشود دفتر درد دل مجروح تمام لو اضافوا صحف الدهر الی اوراقی  
  آرزوی دل خلقی تو بشیرین سخنی اثر رحمت حقی تو بنیک اخلاقی  
  بیعزیزان چه تمتع بود از عمر عزیز؟ کیف یحلو زمن البین لَدی العشاق؟  
  من همان عاشقم ار زانکه تو آن دوست نهٔ انا اَهواک و ان مِلت عَن المیثاق[۱]  
  حیث لا تخلف منظور حبیبی ارنی چکنم قصه این غصه کنم در باقی[۲]  
  بدو چشم تو که گر بیو برندم ببهشت نکنم میل بحوران و نظر با ساقی  
  سعدی از دست غمت چاک زده دامن عمر بیشتر زین نکند صابری و مشتاقی[۳]  


  1. انا اهواک املتم و علی المیثاق (؟) (متن قیاساً تصحیح شده)
  2. این بیت تصحیح نشد و معنی آن بر ما واضح نگشت.
  3. این غزل در نسخ بسیار قدیم نیست.