کلیات سعدی/غزلیات/به قلم راست نیاید صفت مشتاقی
< کلیات سعدی | غزلیات
۵۸۷ – م
| بقلم راست نیاید صفت مشتاقی | سادتی احترق القلب مِن الاشواق | |||||
| نشود دفتر درد دل مجروح تمام | لو اضافوا صحف الدهر الی اوراقی | |||||
| آرزوی دل خلقی تو بشیرین سخنی | اثر رحمت حقی تو بنیک اخلاقی | |||||
| بیعزیزان چه تمتع بود از عمر عزیز؟ | کیف یحلو زمن البین لَدی العشاق؟ | |||||
| من همان عاشقم ار زانکه تو آن دوست نهٔ | انا اَهواک و ان مِلت عَن المیثاق[۱] | |||||
| حیث لا تخلف منظور حبیبی ارنی | چکنم قصه این غصه کنم در باقی[۲] | |||||
| بدو چشم تو که گر بیو برندم ببهشت | نکنم میل بحوران و نظر با ساقی | |||||
| سعدی از دست غمت چاک زده دامن عمر | بیشتر زین نکند صابری و مشتاقی[۳] | |||||