کلیات سعدی/غزلیات/دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست

۱۱۴– ب

  دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست[۱] گر دردمند عشق بنالد غریب نیست  
  دانند عاقلان که مجانین عشق را پروای قول ناصح و پند ادیب نیست  
  هر کو شراب عشق نخوردست و دُرد دَرد آنست کز حیات جهانش نصیب نیست  
  در مشک و عود و عنبر و امثال طیبات خوشتر ز بویدوست دگر هیچ طیب نیست  
  صید از کمند اگر بجهد بوالعجب بود[۲] ورنه چو در کمند بمیرد عجیب نیست  
  گر دوست واقفست که بر من چه میرود باک از جفای دشمن و جور رقیب نیست  
  بگریست چشم دشمن من بر حدیث من فضل از غریب هست و وفا در قریبنیست  
  ز خنده گل چنان بقفا اوفتاده باز کو را خبر ز مشغلهٔ عندلیب نیست  
  سعدی ز دست دوست شکایت کجا بری؟ هم صبر بر حبیب که صبر از حبیب نیست  


  1. شکل غلط قبلی: دردیست عشق...
  2. بدر آید عجب بود.