کلیات سعدی/غزلیات/در پای تو افتادن شایسته دمی باشد

۲۰۶– ط

  در پای تو افتادن شایسته دمی باشد ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد  
  بسیار زبونیها بر خویش روا دارد درویش که بازارش با محتشمی باشد  
  زینسان که وجود تست ایصورت روحانی شاید که وجود ما پیشت عدمی باشد  
  گر جمله صنمها را صورت بتو مانستی شاید که مسلمانرا[۱] قبله صنمی باشد  
  با آنکه اسیران را کشتی و خطا کردی بر کشته گذر کردن نوع کرمی باشد  
  رقص از سر ما بیرون امروز نخواهد شد کاین مطرب ما یکدم خاموش نمی‌باشد  
  هر کو بهمه عمرش سودای گلی بودست داند که چرا بلبل دیوانه همی باشد  
  کس بر الم ریشت واقف نشود سعدی الا بکسی گوئی کو را المی باشد  


  1. در نسخهٔ قدیم: مسلمانان.