| | | | | | |
| |
ساقیا می ده که مرغ صبح بام |
|
رخ نمود از بیضهٔ زنگار فام |
|
| |
در دماغ می پرستان بازکش |
|
آتش سودا بآب چشم جام |
|
| |
یا رب از فردوس کی رفت این نسیم؟ |
|
یا رب از جنت که آورد این پیام؟ |
|
| |
خاطر سعدی و بار عشق تو |
|
راکبی تندست و مرکوبی جمام |
|
| |
جان ما و دل غلام روی[۱] توست |
|
ساتکینی ساتکینی[۲] ای غلام |
|
