کلیات سعدی/غزلیات/فریاد من از فراق یارست

۶۷– ط

  فریاد من از فراق یارست وافغان من از غم نگارست  
  بی روی چو ماه آن نگارین رخسارهٔ من بخون نگارست  
  خون جگرم ز فرقت تو از دیده روانه در کنارست  
  درد دل من ز حد گذشتست جانم ز فراق بیقرارست  
  کس را ز غم من آگهی نیست آوخ که جهان نه پایدارست  
  از دست زمانه در عذابم زان جان و دلم همی فکارست  
  سعدی چکنی شکایت[۱] از دوست؟ چون شادی و غم نه برقرارست  


  1. حکایت.