کلیات سعدی/غزلیات/شورش بلبلان سحر باشد

۱۹۳– ط

  شورش[۱] بلبلان سحر باشد خفته از صبح بیخبر باشد  
  تیرباران عشق خوبانرا[۲] دل شوریدگان[۳] سپر باشد  
  عاشقان کشتگان معشوقند هر که زنده‌ست در[۴] خطر باشد  
  همه عالم جمال طلعت اوست تا که را چشم[۵] این نظر باشد؟[۶]  
  کس ندانم که دل بدو ندهد مگر آنکس که بی بصر باشد  
  آدمیرا که خارکی در پای[۷] نرود، طرفه جانور باشد  
  گو ترشروی باش و تلخ سخن زهر شیرین لبان شکر باشد  
  عاقلان از بلا بپرهیزند مذهب عاشقان دگر باشد  
  پای رفتن نماند سعدی را مرغ عاشق بریده پَر باشد  


  1. سوزش.
  2. جانانرا.
  3. بیچارگان.
  4. بر. با.
  5. همه کس را نه، تا کسی را که، و در نسخ جدیده، کو کسی را که.
  6. در یک نسخهٔ قدیم این بیت هم هست:
      گر خطی سبز از آسمان آید بر بناگوش آن پسر باشد  
  7. خارش اندر پای.