کلیات سعدی/غزلیات/شورش بلبلان سحر باشد

by سعدی

۱۹۳– ط

	شورش[۱] بلبلان سحر باشد			خفته از صبح بیخبر باشد
	تیرباران عشق خوبانرا[۲]			دل شوریدگان[۳] سپر باشد
	عاشقان کشتگان معشوقند			هر که زنده‌ست در[۴] خطر باشد
	همه عالم جمال طلعت اوست			تا که را چشم[۵] این نظر باشد؟[۶]
	کس ندانم که دل بدو ندهد			مگر آنکس که بی بصر باشد
	آدمیرا که خارکی در پای[۷]			نرود، طرفه جانور باشد
	گو ترشروی باش و تلخ سخن			زهر شیرین لبان شکر باشد
	عاقلان از بلا بپرهیزند			مذهب عاشقان دگر باشد
	پای رفتن نماند سعدی را			مرغ عاشق بریده پَر باشد

---

1. سوزش.
2. جانانرا.
3. بیچارگان.
4. بر. با.
5. همه کس را نه، تا کسی را که، و در نسخ جدیده، کو کسی را که.
6. در یک نسخهٔ قدیم این بیت هم هست:

   	گر خطی سبز از آسمان آید			بر بناگوش آن پسر باشد

7. خارش اندر پای.